2 อาทิตย์ต่อมา
มิลินนั่งมองร่างสูงที่คุยแลกเปลี่ยนสินค้ากับคู่ค้าคนสำคัญในโกดังของเขาเอง ด้วยใบหน้าที่เคร่งเครียดผิดปกติ เวลาทำงานชายหนุ่มดูเป็นคนจริงจังไม่มีท่ากวนประสาท แตกต่างเวลาปกติอย่างสิ้นเชิง
ลูคัสมองหน้าคู่ค้าที่ต่อรองส่งงานไม่ค่อยราบรื่นเท่าไร เพราะฝ่ายตรงข้ามขอเจรจาสินค้าในราคาที่ถูกลงครึ่งต่อครึ่ง ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้ชายหนุ่มไม่ลดศักดิ์ศรีของตัวเองแน่ เพราะชายหนุ่มถือคติคุณภาพงานและราคาที่ตั้งไว้เท่านั้น เพื่อที่จะได้เท่าเทียมกับลูกค้าคนอื่น เขาไม่เลือกที่รัก มักที่ชังเด็ดขาด
“คุณลูคัสครับ นายผมฝากมาบอกว่า เขาทำธุรกิจนี้มานานกว่าคุณอีก ตั้งแต่คุณยังอยู่ในท้องแม่ยังไม่เกินอีกมั้ง คุณเป็นแค่รุ่นลูกอย่าข้ามหน้าข้ามตา”
“หึ......ฝากบอกนายของคุณด้วยนะครับ ถ้ารับขอเสนอไม่ได้คราวหลังอย่าเสนอหน้ามา” ลูคัสพูดด้วยสีหน้ายิ้ม ๆ แต่น้ำเสียงจริงจังและน่ากลัว
“คงไม่ได้นะสิครับ อย่าลืมว่าคุ
