ท่าเรือส่งสินค้าเดเนส ไทเปมองมิลินหญิงสาวที่ตนรักที่เดินเคียงคู่มากับชายที่ตนเกลียด เขามองหญิงสาวที่เดินหน้านิ่งใส่แว่นตาดำอันใหญ่ปกปิดดวงตาสวย แต่เขามองสำรวจก็เห็นมีสิ่งผิดปกติที่ลำตัวตรงแขนเรียวหญิงสาวที่มีรอยแดงทั่วแขนเป็นทางยาว ไทเปขมวดคิ้วแน่นและสาวเท้าเข้ามาประชิดร่างบางทันที “มิลิน มันทำร้ายเธอใช่ไหม” ไทเปจับแขนเรียวมาสำรวจดูและพูดด้วยเสียงสั่น ๆ ด้วยความโกรธ “สำรวจพอแล้ว ก็ปล่อยผู้หญิงของกูซะ กูให้โดนตัวขนาดนี้ก็บุญหัวมึงแล้ว” “หน้าตัวเมีย มึงทำร้ายผู้หญิงตัวเล็ก ๆ แบบนี้ได้ไงว่ะ” ไทเปขึ้นเสียงขึ้นด้วยความโกรธที่ไม่สามารถควบคุมได้อีกต่อไป “ผู้หญิงของกู กูจะทำอะไรก็ได้” ลูคัสลอยหน้าลอยตาบอกโดยไม่มีอาการเดือดร้อนใด ๆ ทั้งสิ้น ยิ่งเพิ่มบันดาลโทสะให้ชายหนุ่มอีกคนเป็นอย่างมาก หมับ!! “มึงแม่ง..หน้าตัวเมียว่ะ” ไทเปจับคอเสื้อลูคัสแน่น และเอ่ยด้วยความโกรธ ลูกน้องลูคัสเตรียมวิ่งเข้าม