เพี้ยะ! เพี้ยะ ๆ ๆ
“กรี๊ดดดดด”
ร่างบางกรีดร้องดังลั่นที่เข็มขัดเส้นหนาปะทะเขากับแผ่นหลังของเธออย่างจังมันแสบและเจ็บมากกว่าที่โดนตีที่แขน
“ร้องออกมาดัง ๆ จะได้จำความเจ็บปวดครั้งนี้เอาไว้และจำใส่สมองสวยๆ ของเธอเอาไว้อย่ากล้าที่จะทรยศฉัน เธอเป็นของฉัน พูดออกมา”
เพี้ยะ!
“ฉันเป็นของนาย…กรี๊ดดดด”
เพี้ยะ!!
“ดังอีก” เสียงแข็ง ๆ ออกคำสั่งอีกรอบ
“ฉันเป็นของนาย”
เพี้ยะ เพี้ยะ!!
“อร๊ายยยยย...อึก ฮือ”
มิลินร้องด้วยเสียงโหยหวนอีกรอบด้วยความเจ็บปวดที่ชายหนุ่มฟาดเข้ามาหนักๆ อีกสองทีอย่างเต็มแรง แผ่นหลังรู้สึกได้ถึงความแสบร้อนเต้นตุบ ๆ ไปมาทั่วแผ่นหลังบาง
“ฉันจะตีอยู่แบบนี้ จนกว่าฉันจะได้ยินมิลิน”
ลูคัสบอกด้วยเสียงที่เหี้ยมเกรียมและยิ้มออกมาด้วยความสะใจที่แผ่นหลังหญิงสาวแดงเถือกไปด้วยรอยของเข็มขัดเป็นทางยาว และมีเลือดไหลซิบแต่ไม่มาก
เพี้ยะ!
“อือ...ฉันเป็นของนาย ฉันเป็นของนายคนเดียวลูคัส..อึก
