8 เดือนผ่านมา
“ไซลัส คลานมาหามามี้เร็ว ฮึบ ฮึบ” มิลินส่งเสียงให้ลูกน้อยตัวจ้ำม่ำมาที่เธอโดยเอาของเล่นหลอกล่อ
“แอ๊ะ แอ๊ะ” เสียงน่ารักตอบกลับมาเหมือนเข้าใจที่ผู้เป็นแม่สื่อสาร ขาน้อยๆ เริ่มคืบคลานเข้ามาหาช้าๆ
“อย่างงั้นคนเก่ง อีกนิดนะครับ” มิลินยิ้มอย่างดีใจที่ลูกน้อยพัฒนาการไว และเลี้ยงง่ายไม่งอแงเลย และทุกครั้งเธอพูดอะไร ลูกน้อยของเธอก็คอยฟังและตอบรับทุกครั้งด้วยเสียงที่ อ้อแอ้ น่ารักของเขา
“แอ๊ะ ๆ มามี้” เด็กน้อยจ้ำม่ำคลานเข้ามาถึงและใช้มือน้อยสัมผัสกับมือผู้เป็นแม่และเรียกมามี้คำแรกออกมา
“ไซลัสเรียกมามี้เหรอครับ”
“แอ๊ะ มามี้” เสียงเล็กๆ พูดไม่ชัดยิ้มให้และเรียกมามี้อีกครั้ง หัวใจมิลินพองโตด้วยความสุขที่ลูกพูดคำแรกแล้วเรียกเธอว่ามามี้
“ลูคัส ๆ ลูกเรียกฉันว่ามามี้ด้วยแหละ” มิลินส่งเสียงเรียกให้ชายหนุ่มรับรู้ เสียงเท้าหนักๆ รีบวิ่งลงมาด้วยความเร็ว
“จริงเหรอ ไซลัสเรียกแด็ดดี๊หน่อยครั
