ท่านอ๋องยื่นใบหน้ามาใกล้นางจนจมูกของทั้งคู่ชนกันพร้อมกับรอยยิ้มที่พึ่งใจ
“หมดแล้วใช่หรือไม่”
“หมดแล้วเพคะ”
จูบแสนหวานท่ามกลางโคมไฟอีกหนึ่งชุดถูกจุดขึ้นบดบังเพื่อมิให้คนอื่น ๆ เห็นว่าเขากำลังจุมพิตนางกลางสะพานไร้ผู้คนที่มีแม่ทัพฮั่วและองค์ชายคุณหลิงเฝ้าอยู่คนละฝั่ง อันเฟยไม่เคยรู้สึกมีความสุขเช่นนี้มาก่อนในชีวิตนี้เมื่ออยู่ในอ้อมกอดของคนที่นางรัก
“ที่พระองค์ชวนหม่อมฉันมาก็เพื่อทำสิ่งนี้หรือเพคะ”
“เจ้าไม่ชอบงั้นหรือ”
“ชอบมากเพคะ ขอบพระทัยที่ทรงทำเพื่อหม่อมฉัน”
“ต้องขอบใจเจ้าหมียักษ์ที่ยอมบอกว่าเจ้าชอบเทศกาลโคมไฟ แม้ว่าวันนี้จะมิใช่เทศกาล และโคมไฟก็หายากยิ่งนักแต่ข้าเทียนอี้กับพี่เจ้าก็หามาได้ล่ะนะ”
“พวกท่านซุ่มทำเรื่องเช่นนี้กันนี่เอง”
“กลับจวนกันเถอะนะ”
“แล้วข้อตกลงนั่น…”
“ข้ารับปากเจ้าแน่นอน ครั้งก่อนข้าก็รับปากเจ้าเช่นนี้เหมือนกัน"
“แต่พระองค์ก็แหกกฎทุกข้อเช่นกันนี่เพคะ ไม่ทำต
