“มาจากหงหนานงั้นหรือองค์ชาย แล้วเหตุใดท่านต้องมาตามหานางที่นี่ด้วยเล่า ที่นี่มิใช่หงหนาน”
“องค์รัชทายาทอย่าทรงกังวลพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมมั่นใจว่าจะพบกับนางที่นี่เป็นแน่เพราะก่อนหน้านี้…กระหม่อมได้พบกับนางมาก่อนแล้ว”
“งั้นหรือ”
“อืม ใช่แล้วพ่ะย่ะค่ะ”
“เช่นนั้นของให้ท่านพบนางในดวงใจเร็ววันนะ”
“ขอบพระทัย กระหม่อมก็หวังเป็นเช่นนั้นพ่ะย่ะค่ะ”
“เช่นนั้นเชิญองค์ชายสนุกกับงานเลี้ยงต่อเถิดข้าไม่รบกวน”
“ขอบพระทัยองค์รัชทายาท”
ท่านอ๋องเดินกลับมานั่งที่โต๊ะของตนเองด้วยท่าทีที่สงสัยมากกว่าเดิมจนเมื่อองค์ชายคุณหลิงเดินเข้ามาสมทบกับเขา ท่านอ๋องดื่มสุราจอกใหญ่เข้าไปก่อน
“นี่เจ้ากลุ้มใจอะไรขนาดนั้น ทำไม เจ้านั่นมันกวนประสาทเจ้างั้นหรือ”
“เปล่า แค่พูดคุยธรรมดา มิได้มีอะไรมาก”
“แล้วเหตุใด เดี๋ยว ๆ เจ้าหมาป่านี่งานเลี้ยงแค่วันแรกเองนะเจ้าดื่มมากเกินไปแล้ว กลับจวนไปอันเฟยจะเอาเรื่องเจ้าเอานะ”
“คนผู้นั
