“พี่ใหญ่….ไม่นะ….ท่าน…ท่านตื่นก่อนสิ พี่ใหญ่อย่านิ่งไปเช่นนี้ ไม่นะ!!” องค์รัชทายาทจับมือของเขาเอาไว้แน่นพร้อมกับรอยยิ้มสุดท้ายที่ส่งต่อมาให้เซียวฟู่เฉิน บัดนี้ภารกิจของเขาในนามองค์รัชทายาทแห่งฉินโจวจบสิ้นแล้วพร้อมกับชีวิตของเขา เดิมทีเขาไม่เคยคิดอยากแย่งชิง แต่เมื่อมีสตรีที่ชื่อ “หานจินซือ” เป็นตัวแปรและฮองเฮาเป็นคนสุมไฟเพื่อต้องการให้อำนาจของตนเองแข็งแกร่งขึ้น เขาจึงต้องเลือกทำเช่นนี้ “อันเฟย เจ้าอย่าพึ่งเข้าไปเลย” “อันเฟย!! ท่านปลอดภัยดีหรือไม่” อันเฟยและคนอื่น ๆ หันไปมองตามเสียงที่เรียกนางเอาไว้ “ลี่ฟาง” บุตรีของแม่ทัพลี่หวงวิ่งเข้ามาเมื่อทุกอย่างสงบลงแล้ว อันเฟยเดินมาหานาง ลี่ฟางพยายามมองไปทั่วกายของอันเฟย นางจับมือจับแขนอย่างนึกเป็นห่วง “ท่าน…ไม่บาดเจ็บที่ใดใช่หรือไม่” “ลี่ฟาง ข้าไม่เป็นอะไรแล้วไม่ต้องห่วง เจ้าก็มาด้วยงั้นหรือ” “พอได้รับจดหมายจากท่านข้าก็รีบส่งให้ท่านพ่อทันท