“เก็บปาก สงบคำระวังตัวมึงให้ดีด้วย อ่อ...ไม่ใช่แค่ยูราแต่เป็นลูกสาวอีกคนของมึงด้วยเหมือนกัน” กัสไม่ได้ปกป้องแค่ฉันกับแม่ แต่รวมไปถึงโซอี้ด้วย
“...อึก”
“รับปากว่าจะทำตาม” กัสถามกลับอย่างใจเย็น
“....” แต่พ่อยังคงเงียบ เอาแต่จ้องมาทางฉันกับโซอี้
หมับ!
และแล้วสายตาดุที่จ้องมานั้นก็ถูกมือของกัสจับเข้าที่ผมกลางหัวบังคับให้หันไปมองที่เขา ด้วยแววตาไร้ความรู้สึก
“พึ่งพูดไปอยู่เมื่อกี้ไม่ได้เข้าหัวเลย ลูกตามึงขายได้ราคาเท่าไหร่นะ?” กัสจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของคนตรงหน้า
ขายลูกตาเหรอ มะ เมื่อกี้กัสพูดว่าขายลูกตาใช่ไหม?
“เออ!” ในที่สุดพ่อก็รับปากเขาออกมาอย่างจำยอม กัสปล่อยมือออกแล้วพาตัวเองลุกขึ้นยืนเต็มส่วนสูง
“ดีมาก...แล้วก็ขอบคุณพ่อตานะครับที่ส่งยูรามาแต่งงานกับผม เรื่องดีในชีวิตมึงก็มีแค่นี้แหละ” พูดจบกัสก็เดินมาทางเราทั้งสองคน พ่อไม่กล้าแม้แต่ขยับตัวลุกขึ้นมาหรืออาจจะช็อกไปแล้วก็ได้ ชีวิต
