เมื่อวกเข้ามาทำงานอย่างจริงจังสมาธิของพริมาก็กลับมาจนแทบลืมว่านั่งทำงานอยู่ในห้องของเจ้านายแสนร้ายกาจ หล่อนทำงานไปพักใหญ่จนรู้สึกว่าต้องพักสายตาจึงมองออกไปนอกอาคารแล้วก็นึกถึงเรื่องของเมื่อวานขึ้นมาได้ หล่อนไม่ได้คำตอบที่ชัดแจ้งจากไมเคิลเลย เพราะคิดว่าคนที่รู้ดีมากที่สุดน่าจะเป็นเขาแต่จนแล้วจนรอดหล่อนก็ยังไม่ได้ถามเขาเพราะว่างานเขายุ่งทั้งสายเข้ามากมายและแขกที่มาขอพบมากันสองสามราย พริมาจึงต้องทำงานด้วยเกือบจะลืมเรื่องที่ต้องการถามไป จนเมื่อถึงเวลาพักเบรกทานอาหาร เขาชวนให้พริมาไปทานอาหารด้วยกันที่ห้องอาหารยุโรป พริมาตามเขาไปแต่ไมเคิลและสตีเฟ่นปฏิเสธ
“คุณนิคคะ” หล่อนเรียกคนที่กำลังตั้งใจอ่านเมนู
“ว่าไง”
“เรื่องเมื่อวาน มันเกิดอะไรขึ้นหรือคะ ฉันไม่รู้เรื่องเลยว่าอยู่ดีๆ ทำไมฉันถึงกลับมาได้”
“ไมเคิล กับสตีเฟ่นไม่ได้เล่าให้คุณฟังหรือไง”
“ไม่ค่ะ เขาเล่านิดหน่อย”
“เล่าว่าอะไรบ้าง..” อัครวิน
