พริมาไม่คิดว่าเจ้านายของหล่อนจะเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ เมื่อจู่ๆ โต๊ะทำงานของหล่อนก็ไปตั้งอยู่ในห้องทำงานของเขา และไมเคิลกับสตีเฟ่นที่จ้องจับผิดหล่อนอยู่แล้วมารับรู้เรื่องนี้พร้อมกันในยามเช้าวันใหม่ก็หันมามองหน้าหล่อน บอกความรู้สึกในแววตาอย่างชัดเจนว่า ไหนเมื่อคืนบอกว่าไม่มีอะไร... “ฉันไม่รู้เรื่อง และไม่ยอมให้มันเป็นอย่างนี้แน่...” พริมาพูดเสียงกระซิบ... เพราะว่าเจ้านายกำลังเดินมา... อัครวินธ์แต่งกายด้วยสูทเนี้ยบหรูเพราะมีนัดคุยกับลูกค้า เขาเดินเข้ามาด้วยมาดสง่า เพียงแค่สายตาเขาที่กวาดมาก็ปัดความไม่พอใจจากพริมาไปได้หมด เหลือแต่ความขนลุกขนชัน... นี่ก็อีกคน ดวงตาเขาบอกชัดเลยว่าให้ตามเขาไปทำงานในที่ที่เขาจัดให้ ไม่อย่างนั้น เรื่องเหมือนเมื่อวานต้องเกิดแน่ๆ อัครวินธ์ไม่พูดอะไร พยักหน้าให้พริมาตามเขาเข้าไปที่ห้องทำงานที่แสนเป็นส่วนตัวของเขา... มันน่าพรั่นพรึงตรงที่มันมีห้องนอน และมุมพ