อัครวินธ์กดบันทึกเสียงสนทนาทุกสายที่เป็นสายเรียกเข้าและโทรออกของพริมาทุกครั้งหลังจากที่ติดเครื่องดักฟังในโทรศัพท์ของหล่อน บางครั้งที่หล่อนใช้โทรศัพท์ระหว่างที่เขาว่างอยู่ เขาก็พยายามที่จะฟังสายสนทนานั้นด้วยและฟังพร้อมวิเคราะห์ไปด้วย เผื่อว่าจะเจอสายเรียกเขาจากคนร้าย...
วันหนึ่งๆ พริมาแทบไม่โทรหาใคร จะมีที่โทรทุกวันคือการโทรสอบถามสารทุกข์สุกดิบทั่วไปกับพฤกษ์และก็แสดงความห่วงใยกันกลับไปกลับมาแม้ว่าไม่ได้อยู่ด้วยกัน จนคนที่ดักฟังเองฟังแล้วยังรู้สึกว่าอยู่ท่ามกลางความห่วงใยอันลึกซึ้งของคนสองคนที่ดูมีความสุขยามพูดจากันและดูรักกันมากเหลือเกิน...
คงจะมีเพียงแต่อัครวินธ์เท่านั้นที่ได้ยินเมื่อไหร่ก็ขวางหู เพราะนั่นหมายถึงว่าสิ่งที่เขาต้องการมันไม่สำเร็จ แต่ถึงสองคนนั้นจะหวานกันขนาดนี้เขาก็ยังไม่ละความพยายาม เพราะสิ่งที่เขาลงมือลงแรงทำ ทุกอย่างจะต้องสำเร็จ
ชายหนุ่มกดปิดโทรศัพท์ไปพร้อมๆ กับที่พริ
