มีเสียงเคาะเรียกสองสามครั้งติดคนที่ยืนละล้าละลังหมุนตัวไปมาอยู่หน้ากระจกเงาก็สะดุ้งก่อนจะหันไปทำหน้าอ่อนอกอ่อนใจใส่ประตู จังหวะการเคาะอย่างนี้ พริมารู้ดีเลยว่าใคร...
หญิงสาวเดินเท้าเปลือยไปเปิดประตูอย่างเร่งรีบ เพราะว่ายังแต่งหน้าแต่งตัวสำหรับไปงานพร้อมอัครวินธ์ยังไม่เสร็จดีนัก
“พ่อบ้านเจมส์ มีอะไรหรือคะ”
“ผมเข้ามาดูความเรียบร้อย”
“ความเรียบร้อยอะไรหรือคะ” หญิงสาวทำหน้าสงสัย มองพ่อบ้านเจมส์ค่อนข้างระแวงไม่แสดงพิรุธมาก เรื่องคดีฆาตกรรมที่ผ่านมาพักหนึ่งแล้วก็ยังหาตัวคนร้ายไม่ได้ หล่อนก็ยังไม่ไว้ใจใครทั้งนั้นแม้แต่อัครวินธ์เองก็ตามทีหล่อนยังไม่ตัดตัวเลือกไปสักคน... หญิงสาวยอมรับว่าบางครั้งหล่อนอาจจะคิดมากเพราะเคยอ่านหนังสือเกี่ยวกับฆาตกรรมบ่อย แต่การที่ระแวดระวังตัวอยู่เสมอก็เป็นการดีที่จะไม่ทำให้หล่อนดวงสั้นกุดก่อนจะได้ซื้อบ้านตากอากาศที่เมืองไทย...
“ก็ความเรียบร้อยของคุณพริม... ผมไม่มี
