“แล้วเรื่องเพชรที่มีปัญหาเป็นยังไงบ้าง... หวังว่านายคงไม่ถูกยิงฟรีนะ” อัครวินธ์ถามพี่ชายด้วยน้ำเสียงไม่ดังนักแค่พอให้ได้ยินกันเฉพาะสามสี่คนใกล้ๆ ไม่นานมานี้อัครวัตรรับซื้อเพชรสีชมพูรูปหัวใจขนาดยี่สิบกะรัต แม้แหล่งที่เขาซื้อมาจะไว้ใจได้แต่กลับเกิดปัญหาขึ้นเมื่อเจ้าของเพชรมือแรกเข้ามาพบเขาและขอคืนอย่างหน้าด้านๆ ทั้งที่ขายมาแล้ว เขาจึงไม่ยอมให้ ฝ่ายนั้นเล่นสกปรกด้วยการตั้งใจปล้นเอาเพชรที่ไม่ได้มีค่าอะไรมาก แต่คุณชายแห่งวงการจิวเวลรี่อย่างอัครวัตรไม่ยอมเสียเหลี่ยม ต่อสู้จนเกิดการใช้อาวุธแล้วเขาก็ถูกยิง แต่ถึงอย่างไรเพชรนั้นก็ยังตกอยู่ในมือเขาให้เจ้าของเดิมเจ็บใจเล่นๆ ที่บังอาจมาเล่นสกปรกกับเขา...
“ก็เพชรนี่ไงล่ะ” อัครวัตรผายมือไปที่เพชรสีชมพูรูปหัวใจที่นางแบบสาวชาวไทยสวมอยู่ เพชรเม็ดนี้ไม่ได้เป็นเพชรล้ำค่าที่สุดที่เขามี ราคามันน้อยไปด้วยซ้ำ แต่ว่าการแย่งชิงทำให้มันดูมีค่า และอัครวินธ์ก็หักหน้
