“คิดอะไรอยู่ครับ นั่งยิ้มคนเดียวนานสอนนานแล้วเนี่ย” พีรชัชเอ่ยถามภรรยาของตนเอง หลังจากที่เขาลอบสังเกตอาการของภรรยาเขามาสักพักแล้ว แน่นอนว่าฝ่ายหญิงนั้นยิ้มอยู่คนเดียวจริงๆ เพราะว่าเธอกำลังนึกถึงเรื่องที่ผ่านมาในชีวิตของเธอ แล้วก็เลยเผลอยิ้มออกมา จนอีกฝ่ายรับรู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่แน่ๆ นั่นเอง
“ก็คิดถึงเรื่องที่ผ่านมาน่ะค่ะ น่าอายเหมือนกันนะที่วางยาตัวเอง แล้วก็ได้แต่งงานกับพี่ชัช ถ้าเจ้าตัวเล็กรู้จะอายที่มีแม่อย่างพราวมั้ยคะ” พราวรุ้งเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม แค่คิดถึงเรื่องนี้ก็อายไปชั่วลูกชั่วหลานแล้วล่ะ พราวรุ้งยอมรับว่าเธออายจริงๆ หากว่านึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมา ดีนะที่พี่มาวินรู้แค่คนเดียว ไม่อย่างนั้นเธอก็คงไม่กล้าไปงานเลี้ยงชมรมแน่ๆ เลย
“ก็ไม่ต้องคิดอย่างนั้นสิ คิดว่าพี่บื้อ ก็เลยทำลายกำแพงของพี่เท่านั้นเอง ไม่ต้องไปคิดถึงเรื่องวางยาตัวเองแล้ว แค่คิดว่าปลดล็อคให้พี่ได้รักใครอย่างคนอื่นเข
