เพื่อให้ได้มา nc+++

451 คำ
เมื่อมาถึงแถวที่ตั้งของโรงพยาบาลที่ทั้งสองทำงานอยู่ พีรชัชก็รีบถามหญิงสาวถึงคอนโดของเธอ แต่ทว่าสิ่งที่เขาเห็นตรงหน้าทำให้เขาแปลกใจเป็นอย่างมาก แววตาของหญิงสาวมันเต็มไปด้วยความหวานเยิ้มอย่างที่เธอไม่เคยเป็นอย่างนี้มาก่อน มันเหมือนว่าเธอคือแม่เสือสาวที่กำลังจ้องจะตะครุบเหยื่ออย่างเขาอยู่ “พราวคอนโดของพราวชื่ออะไร” ไม่ว่าเธอจะมองเขาแบบไหน เขาก็ไม่ควรจะเล่นด้วยกับเธอ เพราะปัญหายุ่งยากจะตามมาอีกเยอะ สิ่งที่ควรทำที่สุดตอนนี้ก็คือพาเธอไปส่งที่คอนโดของเธอ “ไม่กลับค่ะ พราวจะไปคอนโดพี่ชัช” เสียงหวานนั้นเต็มไปด้วยความยั่วยวน ความร้อนรุ่มที่ปรากฏอยู่ภายในกาย ทำให้เธอแสดงออกมาแบบที่เธอแทบจะไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ “พราว!! ผมจริงจัง อย่ามาพูดแบบนี้ บอกมาว่าคุณพักอยู่ที่ไหน” พีรชัชเสียงดังใส่หญิงสาว นี่ไม่ใช่เวลามาล้อเล่น แล้วเขาก็กำลังขับรถวนอยู่บนถนน เมื่อถามไม่ได้คำตอบ ชายหนุ่มก็ออกอาการหัวเสียขึ้นมาเล็กน้อย “ไม่ได้เล่น พราวไม่มีทางบอกหรอก เพราะพราวจะไปนอนคอนโดพี่ชัช” ร่างบางไม่พูดเปล่า แต่มือของเธอมาลูบไล้ที่ท่อนขาแกร่งของเขาอย่างถือวิสาสะ “จะบ้าเหรอพราว ทำแบบนี้ทำไม หรือว่าพราวโดนวางยา” ด้วยสมองที่ชาญฉลาดของเขา และรู้ว่าเธอไม่ใช่คนที่จะทำแบบนี้ได้ ถ้าไม่มีบางอย่างกระตุ้น และบางอย่างที่ว่าก็คือยาเสียสาวหรือว่ายาปลุกเซ็กส์ “ก็ไม่รู้สิคะ แต่พราวต้องการการพี่ชัชจริงๆ” หญิงสาวยังพยายามลูบไล้อยู่ที่ต้นขาของเขา ทั้งที่เขาพยายามที่จะแกะมือของเธอออก และมันก็ไม่ง่ายเลยสักนิด ไม่รู้ว่าหญิงสาวไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน ถ้าพีรชัชพาเธอไปรักษาที่โรงพยาบาลตอนนี้ แน่นอนว่าเขาอาจจะตกเป็นผู้ต้องสงสัยว่าวางยาเธอ ทุกอย่างกำลังบีบให้เขาพาเธอไปที่ที่ปลอดภัย แล้วค่อยช่วยปฐมพยาบาลเบื้องต้นแก่เธอ และแน่นอนว่าสภาพแบบนี้คงไม่ยอมบอกคอนโดของตนเองอย่างแน่นอน และที่ที่ปลอดภัยที่สุด และเรื่องไม่รั่วไหลไปไหนคงต้องเป็นคอนโดของเขาแล้วล่ะ แม้ว่าสถานที่จะล่อแหล่มแค่ไหน แต่ทว่าเขาก็ต้องเสี่ยงไป เพราะตอนนี้เขาไม่มีทางเลือกอื่นที่ดีกว่านี้แล้ว
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม