คุณหมอขา...อย่าหยุดรัก

มือชง...1

และมันก็เหมือนว่าจะได้ผล เมื่อผู้ชายทั้งโต๊ะต่างแย่งกันไปส่งหญิงสาว นั่นทำให้พีรชัชอดรนทนไม่ไหว จนต้องเสียฟอร์มเอ่ยออกมาเสียงดัง

“ไม่ต้อง!! เดี๋ยวฉันไปส่งเอง” พีรชัชเอ่ยออกมาเสียงเข้ม เป็นห่วงพราวรุ้งไม่น้อย หากว่าเธอไปกับคนอื่นแล้วโดนทำมิดีมิร้าย เขาคงต้องเสียใจมากแน่ แม้ว่าเขาจะพยายามบอกตัวเองว่าไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอ แต่เขาก็อดที่จะเป็นห่วงเธอไม่ได้ เห็นกันมาตั้งแต่เธออยู่ปีหนึ่ง จนตอนนี้เธอก็ทำงานที่โรงพยาบาลได้หลายปีแล้ว จะให้ปล่อยให้เธอตกอยู่ในอันตราย เขาก็ทำไม่ได้เหมือนกัน

“หวงก้างก็บอกเถอะน่า ไม่เอาก็ยกให้เพื่อนๆ เถอะ” จักรภพเอ่ยเย้าพีรชัชอย่างไม่จริงจัง

“อย่าปากดี ฉันไม่ได้คิดอะไรกับพราว แค่ไปส่งเพราะว่าน้องมันเมา แล้วดูสภาพผู้หญิงคนอื่นสิ คงไม่มีใครที่จะไปส่งพราวเพราะสภาพก็เมาไม่ต่างกัน ส่วนจะให้ไว้ใจพวกแกเหรอ ฉันว่าพราวน่าจะต้องตกเป็นเมียใครสักคนวันนี้แหล่ะ” พีรชัชเอ่ยออกมาเสียงเข้ม เขาไม่ค่อยพอใจที่ใครจะมาว่าเขาหลงเสน่ห์เธอ ไม่เข้าใจคำว่าเป็นห่วงกันบ้างหรือไง ถึงไม่ใช่ในฐานะคนรัก ก็ฐานะคนรู้จักก็ได้

“อย่าไปเสียเวลาเลย พาพราวไปส่งเถอะ ดูสิเมาไม่รู้เรื่องแล้ว” มาวินที่กลัวยาออกฤทธิ์ก่อนกำหนดรีบบอกพีรชัชให้พาหญิงสาวออกจากที่ร้าน ก่อนที่แผนจะแตก แล้วทุกอย่างจะล่มทั้งหมด

พีรชัชหันไปมองสภาพหญิงสาวที่เมาไม่รู้เรื่อง เขาก็ส่ายหน้าด้วยความระอา ทุกปีไม่เห็นจะเมาขนาดนี้เลย เป็นอะไรของเธอ เขาไม่เข้าใจจริงๆ แต่ทว่าคนปากแข็งอย่างพีรชัชก็ยอมที่จะพยุงร่างบางที่เมามากเดินออกไปจากร้าน ท่ามกลางเสียงแซ็วของทุกคนที่อยู่ในงาน ต่างก็ลุ้นไปด้วยกันว่าปีนี้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะพัฒนาขึ้นบ้างหรือไม่ หรือจะเป็นฝ่ายพราวฟ้าที่ต้องตามจีบไปจนแก่

“แกว่าครั้งนี้พราวมันจะสมหวังมั้ย” ดุสิตซึ่งนั่งข้างๆ มาวินได้แต่มองตามทั้งคู่ เขาเห็นความเหมาะสมของพีรชัชและพราวฟ้า แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมพีรชัชไม่ยอมรับรักหญิงสาวที่แสนจะเพอร์เฟค แถมไม่ยอมมีแฟนปล่อยให้อีกฝ่ายตามจีบตั้งแต่สมัยเรียนยันตอนที่ทำงาน

“ต้องสมหวังสิ ฉันลงอาคมไว้แล้ว” มาวินเอ่ยออกมาอย่างมั่นใจ

“ชิชะ เดี๋ยวนี้เป็นพ่อหมอแล้วเหรอ” ดุสิตหัวเราะออกมาเสียงดัง

“มาคอยดูแล้วกันว่าพ่อหมอคนนี้จะแม่นมั้ย” มาวินมั่นใจว่ายาเสียสาวของเขาที่ให้พราวรุ้งกินจะทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไป ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด ทุกอย่างต้องเรียบร้อยแน่ๆ ส่วนดุสิตก็ละความสนใจก่อนจะหันไปดื่มต่อกับเพื่อนคนอื่น ซึ่งทุกคนก็เลิกสนใจพราวรุ้งกับพีรชัชแล้ว และกลับเข้ามาสู่โหมดแห่งการสังสรรค์เช่นเดิม