"ท่านครับ วันนี้ท่านจะเข้าบริษัทไหมครับ"
"ไม่...ฉันไม่ว่าง"
"แต่วันนี้มีประชุมกับบอร์ดบริหารนะครับ"
"ก็บอกว่าไม่ไปไง"
"แต่นัดสำคัญนะครับ ท่านเป็นคนบอกให้ผมจดลงในตารางงานเอง"
"เลขากรนี่ยังไง ฉันไม่ว่างไม่เห็นเหรอ"
นุกร เลขาหนุ่มเหลือบไปมองทารกตัวน้อย ที่นอนอยู่ในอ้อมกอดของคนเป็นนาย ก่อนจะทำหน้างง
"ฉันไม่ว่าง ฉันกำลังกล่อมหลานนอน ถ้าจะตามไปทำงานก็ไปตามเธียรโน่น"
"ตามคุณเธียรทำไมครับ"
"อ้าว! จะให้มานอนอยู่นอนกินเฉย ๆ หรือไง มาเป็นเขยก็ต้องไปทำงานสิ ไม่งั้นจะเอาอะไรเลี้ยงลูกเลี้ยงเมีย"
เสียงที่พยายามตะเบ็งเพื่อให้คนที่กำลังชงนมอยู่ตรงมุมห้องด้านในได้ยิน ทำให้นุดีที่กำลังสอนสามีชงนมถึงกับทำหน้างง
"แต่ท่านต้องเข้าประชุมนะครับ"
"วะ...เลขากรนี่ยังไง ฉันบอกให้ไปบอกเธียรไปแทนไง ไม่เข้าใจเหรอ"
"แล้วคุณเธียรจะเข้าใจเหรอครับ"
"ก็สอนเขาสิ"
บทสนทนาของผู้เป็นพ่อทำให้ลูกสาวหน้างอ เพราะคิดว่า
