“ถ้าหนูมีชู้ เฮียจะฆ่าหนูไหม” ภาพที่ธาราบีบคออันนายังคงติดตา เขาเหมือนจะฆ่าเธอให้ตายคามือ ดูน่ากลัว
“ไม่” ธาราจับมือเล็กข้างที่เป็นแผลถลอกขึ้นมาสัมผัสแผ่วเบา
“ไม่ฆ่าหนู แต่ฆ่าชู้ใช่ไหม”
“ใช่ เฮียจะฆ่ามัน แล้วเฮียก็จะปล่อยคะนิ้งไป เพราะถ้าคะนิ้งทำแบบนั้น คะนิ้งคงไม่อยากเป็นของเฮียแล้ว บอกแล้วไง ว่าจะไม่รั้ง ถ้าเจอคนที่ใช่ ขอแค่ให้บอก แต่อย่าสวมเขาให้กัน”
“หนูมีแต่เฮียนะ เฮียธาราของหนู” คะนิ้งสวมกอดเอวสอบ เมื่อก่อนเธอได้แต่แอบชอบ แอบรัก จนกระทั่งถึงวันที่โตพอที่จะทำตามความรู้สึกของตัวเอง เมื่อก่อนแน่วแน่อย่างไร ตอนนี้แน่วแน่ยิ่งกว่า ทั้งตัวและหัวใจของเธอมีแค่ผู้ชายคนนี้
นับตั้งแต่นั้นมาคนในอดีตของธารา ก็กลายเป็นอดีตที่ไม่กล้าเสนอหน้ามาให้เห็นอีกเลย
Long Distance Relationship ระยะทางยิ่งไกลยิ่งรักน้อยลง ถ้อยคำนี้ใช้ไม่ได้กับคู่ของธารากับคะนิ้ง หรือน่านกับต้นน้ำ แม้หน้าที่จะทำให้ไกลกัน แ
