หนทางเบื้องหน้าที่รกและชื้นมาก ทากทั้งหลาย ก็ราวกับเฝ้ารอการเดินทางของทุกคน
“กว่าจะขับรถมาถึงก็ว่าลำบากแล้ว ต้องมาเจออะไรแบบนี้อีก” อันนาบ่นด้วยความเหนื่อยล้า ขับรถกว่าจะมาถึงที่นี่ ถนนหนทางก็คดเคี้ยว สารพัดโค้ง ยังต้องมาเดินบุกป่าฝ่าดงอีก
“จะคุ้มไหม อยากกินผู้แซ่บๆ ถึงกับต้องมาปีนเขา” พันช์ก็ก้าวขาแทบไม่ออก ที่เดินมาได้ขนาดนี้เพราะคิดถึงลีลาร้อนแรงเรื่องบนเตียงของน่านเท่านั้น
“นั่นสิ อยากได้ผู้หล่อ ผู้เป็นตำรวจ ต้องมาเดินจนขาลาก” แคทก็มาเพราะความหล่อของต้นน้ำ
ตลอดทางทากและยุงชุกชุมมาก พวกมันแลดูหิวกระหาย รอคอยการดื่มเลือดมาอย่างยาวนาน ทุกคนวิ่งและเดินจ้ำอ้าวอย่างไม่คิดชีวิตกันเลยทีเดียว เสียงกรีดร้องของอันนากับเพื่อนดังลั่นสนั่นป่า
“โอ้ยระทึกมาก” เมื่อหลุดออกมาได้ คะนิ้งกลับหัวเราะชอบใจเสียอย่างนั้น แม้จะเหนื่อยหอบหายใจแทบไม่ทัน
“ยังจะหัวเราะได้อีก” ธาราลูบศีรษะมนอย่างรักใคร่เอ็นดู
