ความรู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองลอยได้กระชากให้เธอพุ่งทะยานขึ้นไปสู่ความสุขอย่างรุนแรง เธอหวีดร้องเบาๆ กอดรัดเขาทั้งเนื้อทั้งตัวด้วยความรัญจวนใจสุดแสน
ตฤณจุมพิตหน้าผากนูนเกลี้ยงของเธอเบาๆ ด้วยความเสน่หา เขาโอบกอดกระซิบคำรักที่ใบหูหอมกรุ่นและหลับไปพร้อมกับเธอ
จุมพิตหวานๆ ในตอนเช้าตรู่ปลุกให้ปิ่นแก้วปรือตาขึ้นมอง เธอยิ้มให้กับสามีที่กำลังมองเธออยู่ก่อนแล้ว ใบหน้าสวยแดงซ่านอย่างปัจจุบันทันด่วน เมื่อได้สบในตาของเขาที่เต็มไปด้วยความรักใคร่และวาบหวามปนเปกันไป
“อรุณสวัสดิ์ครับที่รัก”
“อรุณสวัสดิ์ค่ะ” เธอจุ๊บปากของเขาแล้วยิ้มหวาน ตฤณเลื่อนกายลงจากเตียงหยิบน้ำมาให้เธอดื่มหลังจากตื่นนอน
“อาบน้ำไหมครับ”
“อาบค่ะ ตอนนี้หิวมากเลยค่ะ แทบจะกินช้างได้ทั้งตัวแล้ว” เธอบอกเขาหลังจากดื่มน้ำจนหมดขวด
“กินพี่แทนไหม” เขาขยับใบหน้าเข้ามาหา เธอยิ้มหวานลูบไล้แก้มของเขาเบาๆ
“ไม่กินค่ะ ก็เพราะใครกันล่ะคะทำให้หมดแร
