18

1983 คำ

“ก็รู้จักเหมือนที่ปิ่นรู้จักนั่นแหละครับ แต่พี่หนึ่งน่าจะรู้ดีกว่าพี่นะครับ ปิ่นมีอะไรหรือเปล่า” “พี่สองโทร. ถามพี่หนึ่งดูหน่อยสิคะว่าแม่ของพลอยนอนพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลไหน” “ทำไมเหรอครับ จะไปเยี่ยมเหรอ” “ใช่ค่ะ” ปิ่นแก้วรับคำแล้วอมยิ้ม ต้องจับให้ได้คาหนังคาเขา คนที่ชอบเอาความสงสารของคนอื่นมาเป็นเรื่องล้อเล่นหรือหลอกลวงแบบนี้ให้อภัยไม่ได้ “รอสักครู่นะครับ” ตฤณรับคำก่อนจะกดโทร.หาพี่สาว ไม่นานก็ได้ชื่อโรงพยาบาลมา เขาจึงขับรถไปเยี่ยมมารดาของพลอยที่โรงพยาบาล “ทำไมต้องห้ามบอกพี่หนึ่งด้วยครับว่าเราจะมาเยี่ยมแม่ของพลอย” ตฤณเอ่ยถามอย่างสงสัย “ปิ่นขอพิสูจน์อะไรหน่อยค่ะ” ปิ่นแก้วยิ้มให้สามี ก่อนที่เขาจะเลี้ยวรถเข้ามาจอดยังโรงพยาบาลที่ไม่ไกลจากห้างสรรพสินค้ามากนัก “พอดีมาเยี่ยมคนป่วยชื่อนี้ค่ะ ไม่ทราบว่าพักรักษาตัวอยู่ห้องไหนคะ” ปิ่นแก้วเอ่ยถามข้อมูลเจ้าหน้าที่ “คนไข้ชื่อนี้ไม่ได้พั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม