เย็นวันเดียวกัน
รามสูรขับรถมุ่งหน้ามายังสถานที่แห่งหนึ่งตามที่ทิพย์ลดาระบุเอาไว้ รถคันงามสีดำขลับแล่นเข้ามาภายในบ้านหลังหนึ่งที่แสนคุ้นตา ตลอดเวลาที่ตามหาจนแทบจะพลิกแผ่นดินแต่ก็ไม่มีวี่แววว่าจะเจอ ที่แท้ก็เป็นเรื่องเส้นผมบังภูเขานี่เองเพราะบ้านหลังที่หญิงสาวมาหลบซ่อนอยู่ก็คือบ้านที่เขาเคยใช้กักขัง ในครั้งนั้นที่เธอมาออกค่ายอาสากับทางโรงเรียนแต่ก็ถูกคนของรามสูรจับตัวมาแล้วลงมือข่มเหงเธอ
ด้านขนม
ในตอนที่ทิพย์ลดาให้คนพาเธอมาที่นี่ เธอก็รู้สึกไม่สบายใจเพราะมันคือที่ที่ไม่มีความทรงจำดีๆ อยู่เลย ในทางตรงกันข้ามกลับมีแต่ฝันร้ายที่ตามหลอกหลอนไม่หยุดแต่เพราะเหตุผลที่ทิพย์ลดาให้ไว้ "ที่ที่อันตรายที่สุดก็คือที่ที่ปลอดภัยที่สุด" มันจึงเป็นเพียงแห่งเดียวที่รามสูรจะคาดไม่ถึงและจะทำให้เธอสามารถอยู่อย่างสงบได้ซึ่งมันก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ
แต่ทว่า...ความคิดที่จะอยู่อย่างสงบสุขมันจะอยู่กับเธอได้อีกนานสักแค
