" จะพาคนของฉันไปไหน ไม่คิดจะขออนุญาตเลยหรือไง " น้ำเสียงดุจนางพญาประกาศไปที่ฝ่ายของรามสูร แววตาแฝงเลศนัยเอาไว้มองไปยังลูกชายของเธออย่างเป็นต่อ
" ขนมมันเป็นเมียของผมไม่ใช่คนของคุณกรุณาอย่าเข้าใจผิด " น้ำเสียงทุ้มต่ำจ้องกลับไปที่ทิพย์ลดาอย่างไม่อ่อนข้อให้ เขากุมมือหญิงสาวแน่นกว่าเดิมเพื่อเป็นการบอกว่า "ให้ไว้ใจเขานะ " อย่างไรเขาก็จะไม่ทิ้งเธอและจะไม่มีวันยอมให้ใครมาทำร้ายเธอได้อีก
" นี่เราพลาดอะไรไปหรือเปล่านะ คุณภพ " ทิพย์ลดาถามเจนภพที่ยืนอยู่ข้างกายอย่างมีสง่า เวลานั้นวัลภาที่ได้ยินเสียงคนคุยกันก็รีบตามออกมาสมทบอย่างใจร้อน วัลภากับเจนภพและทิพย์ลดาจึงได้เผชิญหน้ากันในสถานการณ์กระอักกระอ่วนนี้เป็นครั้งแรก
" หยุดทำร้ายลูกสักทีเถอะถ้าคุณยังมีความเป็นคนหลงเหลืออยู่บ้าง! " วัลภาบอกกับคนที่เป็นสามีในขณะเดียวกันก็ไม่วายที่จะส่งสายตาด่าทอไปยังทิพย์ลดาด้วยเช่นกัน
" ผมเนี่ยนะทำร้ายลูก ผมทำทุกอย่า
