หลังจากภารกิจเร่าร้อนบนเตียงเสร็จสิ้นขนมนอนอยู่บนเตียงด้วยความอ่อนล้า ทั้งฤทธิ์ของยาและฤทธิ์สงของคนข้างๆ
" มึงกินยาคุมอยู่ใช่มั้ย " เป็นประโยคที่ทำลายความเงียบได้ดีทีเดียว แต่คนที่แกล้งหลับก็ยังคงเงียบต่อไป
" ถ้ามึงยังแกล้งหลับอยู่ กุจับมึงไปเย_ที่ระเบียงแน่! " ไม่ใช่แค่การยื่นคำขู่เท่านั่น รามสูรยังทำท่าทำทางเหมือนจะอุ้มเธอขึ้นจากเตียง
" กินค่ะ " ขนมตอบแทบจะไม่ทันเมื่อถูกรามสูรช้อนตัวเองอย่างว่าง่าย เขายืนขึ้นและดูท่าว่าจะเอาจริงซะด้วยเพราะรามสูรเดินแค่สามก้าวก็คงจะเดินมาถึงระเบียงที่ว่านั่นแล้ว
" ก็แค่นั้น! "
ตุ๊บบบ!
" โอ๊ยยย!! วางดีๆ ไม่ได้รึไงคะ" เธอมองค้อนทันทีที่ถูกโยนลงเตียง โชคดีที่เตียงเขาหนาและนุ่มมากๆ
" หึ! สมน้ำหน้าแล้วที่เวียนหัวน่ะ หายรึยังหรือต้องให้กุฉีดยาให้อีกสักสามสี่เข็มมั้ย เมื่อกี้นี้มึงก็ตอบสนองต่อฤทธิ์ยากุดีนิ " คนที่นอนจ้องเธอในท่าค้ำยันศีรษะถามด้วยสีหน้าเจ้
