รถยนต์หรูแล่นไปตามท้องถนนใช้เวลากว่าชั่วโมงรามสูรก็ขับพาเธอมายังสนามแข่งรถก่อนจะเหยียบเบรกจนศีรษะเธอแทบโขกกับคอนโซลรถแต่เธอก็ไม่กล้าต่อว่าให้เขานอกจากถามคำถามที่สงสัยตั้งแต่นั่งรถออกมา
" พาหนูมาด้วยทำไมคะ หนูอยากกลับไปทำการบ้านมากกว่า " หญิงสาวก้มหน้าถามอีกฝ่ายไม่กล้าแม้จะสบตาแต่ลมพายุที่สงบนิ่งมาตลอดทางกำลังจะก่อตัวขึ้นอีกครั้ง
"ทำไมมึงต้องโกหกพวกเพื่อนมึงด้วย " ตั้งแต่เมื่อเช้าแล้วที่เธอทำให้เขาไม่พอใจมือหนาจึงคว้าตัวเธอให้ขึ้นมานั่งบนตัก ใบหน้าสวยแนบเข้าไปกับแผงอกแกร่งเพราะแรงดิบของอีกฝ่าย
"ก็หนูไม่รู้จะบอกเพื่อนว่ายังไงนิคะหนูก็เลยบอกว่าเสี่ยเป็นคุณอาหนูขอโทษค่ะหนู..." หญิงสาวตอบออกไปด้วยความหวาดกลัว แม้แต่หน้ารามสูรเธอก็ไม่กล้าจะเงยขึ้นมองด้วยซ้ำเพราะสีหน้าของรามสูรตอนนี้ไม่ต่างจากเสือร้ายที่พร้อมจะขย้ำเหยื่อตัวเล็กๆ อย่างเธอ
" กุไม่ใช่น้องของพ่อมึงแต่เป็นผัวมึง จำไว้! " สิ้นเสียง
