เมื่อเห็นว่าฝ่าบาทเอ่ยถามฮองเฮา เสวียอวี้เจินก็ยิ้มมุมปาก รอชมฮองเฮาถูกลงโทษที่มาโค่นต้นท้อ ทั้งยังเก็บผลท้อโดยพลการ นางจะรอดูฉากฮองเฮาถูกลงโทษและแอบภาวนาให้โอรสสวรรค์โกรธมากถึงขั้นโยนนางไปตำหนักเย็นเช่นฮองเฮาองค์ก่อน
“ฝ่าบาทเพคะผลท้อถือว่าเป็นผลไม้มงคลใช่หรือไม่เพคะ”
“ใช่ ผลท้อถือว่าเป็นผลไม้สวรรค์ งดงามทั้งลักษณะและรสชาติไม่เช่นนั้นเราจะนำมาปลูกในวังหรือ ใครๆ ต่างก็รู้ว่าการมอบลูกท้อให้กันเป็นสิ่งมงคล”
“ถ้าผลท้อดีขนาดนี้เราปล่อยให้ร่วงหล่นโดยไร้ประโยชน์ฝ่าบาทคิดว่าน่าเสียดายหรือไม่เพคะ”
“ย่อมน่าเสียดาย”
“ผู้ที่ได้ชมความงามและชิมรสชาติลูกท้อจากสวนท้อสวรรค์แห่งนี้นี้ก็มีเพียงน้องหญิงเสวียอวี้เจิน นางรูปร่างบอบบางเพียงเท่านั้นพระองค์คิดว่านางจะกินลูกท้อหมดสวนหรือเพคะ ต่อให้คนทั้งตำหนักนางกินลูกท้อแทนข้าวหม่อมฉันก็เห็นว่ามีลูกท้อจำนวนมากที่ต้องเน่าเสียไปอย่างน่าเสียดาย และหม่อมฉันเห็นว่
