“เราจะรีบไปรีบมาไม่อยากเสียเวลาอาบน้ำกับฮูหยิน”
หนิงซูเยว่อยากจะย้ายสายตาของนางไปมองทางอื่นไม่อยากสบตากับจอมหื่นที่ทำให้นางหน้าแดงได้ตลอดเวลาเมื่อมีเขาอยู่ใกล้ หยางจื่อจับสังเกตเห็นแววตาของหญิงงามแอบสะท้านอายยิ่งนึกสนุกอยากแกล้งให้นางได้อายมากกว่าเดิม
“เตรียมทุกอย่างให้พร้อม และเตรียมร่างกายเจ้าไว้รอเรา ราตรีนี้อีกยาวไกลนักนอกจากอาบน้ำเรายังมีเรื่องสนุกอยากจะชวนเจ้าทำ”
พอประตูปิดลงหนิงซูเยว่แอบเหลือบมองเมื่อแน่ใจว่าองค์จักรพรรดิเจ้าสำราญจอมบงการออกไปเรียบร้อยแล้วนางจึงเรียกเหมยเอี้ยนมาสั่งการ ดรุณีวัยละอ่อนผ่อนลมหายใจ ดวงตาสุกใสผงะสิ่งที่ฮองเฮาสั่งให้นางทำอาจทำให้นางมีแต่ตัวแต่ไร้หัวก็ได้
“ฮองเฮา เอ่อ..ฮูหยินเจ้าคะบ่าวมิกล้า”
“ไม่ต้องห่วงเหมยเอี้ยนเราไม่ยอมให้ท่านพี่สั่งลงโทษเจ้าแน่ แต่ถ้าเจ้าไม่ทำตามคำสั่งเรา เราจะสั่งลงโทษเจ้าเดี๋ยวนี้”
ทำก็ตายไม่ทำก็ตายเกิดมาเป็นนางกำนัลเหมยเอี้ยน
