“ถ้าเป็นเช่นนั้นกระหม่อมก็หมดห่วงพ่ะย่ะค่ะ” กู้ม่านเอ่อจินตอบได้แค่นั้น แม้ในใจจะยังเคลือบแคลงสงสัยว่าเหตุใดอาการป่วยของลูกสาวถึงได้หายไปเอง แต่ถ้าเป็นเช่นนั้นจริงเขาก็ต้องรู้สึกยินดี แต่ทำไมรู้สึกเหมือนมีอะไรไม่ถูกต้องค้างคาอยู่ในใจ
“งั้นก็ตกลงตามนี้ ในวันพรุ่งนี้เจ้าเข้าวังมาอีกครั้งเพื่อพบซูเยว่เถอะ” หยางจื่อพูดด้วยสีหน้าที่บังคับให้ราบเรียบแต่ในใจครุ่นคิดมากมาย
บรรยากาศบนโต๊ะคลายความเครียดกังวลลงไปแต่คนทั้งหมดต่างมีเรื่องคิดอยู่ในใจ รอจนพูดคุยเรื่องชายแดนและปัญหาที่ดินทำกินของราษฎรเสร็จ หยางจื่อก็รีบให้จางกงกงจัดเกี้ยวไปที่ตำหนักเฟยเฟิงทันที
หยางจื่อร้อนใจมากที่ได้รู้ข่าวว่าหนิงซูเยว่ตัวจริงนั้นมีอาการป่วย แต่เขาก็ช่วยเหลืออะไรนางไม่ได้ นางหายไปยังที่ไหนเขาก็ยังไม่รู้เลย แม้จะวางใจได้ว่าซูเยว่ที่เขารักไม่ใช่ลูกสาวที่แท้จริงของกู้ม่านเอ่อจินดังนั้นการป่วยด้วยโรคประหลาดจึงไม่มีผลกับกา
