เสียงปรบมือดังลั่นออฟฟิศทันทีที่อิทธิพัทธ์เดินเข้าไป ด้านในอาการป่วยหายดีเป็นปรกติแล้ว หลังจากที่พักรักษาตัวมายาวนานเกือบ1เดือนเต็ม ผู้บริหารใหญ่และผู้ตัดการทีมเข้ามากอดน้องรักด้วยความดีใจ ที่หายดีแล้ว
”ไป ไปคุยกัน ดีใจนะเนี่ยรู้มั้ย “ คนถูกกอดยิ้มกว้าง เดินตามเจ้านายเข้าไปในห้อง แล้วนั่งลงที่โซฟาด้วยกัน
“ผมเกรงใจพี่มาก “ อิทธิพัทธ์บอกรุ่นพี่ที่เป็นเจ้านายด้วยเสียงอ่อนน้อม ทุกคนที่นี่เป็นครอบครัว ทีมงานรถแข่งเป็นเหมือนอีกพาร์ทหนึ่งในชีวิต แม้กระทั่งการเข้ามาทำงานที่นี่ เป็นการทำงานที่ไม่ต้องใช้ใบปริญญาด้วยซ้ำ แต่ทุกคนก็ยอมรับในฝีมือของเค้า
“ตัดสินใจดีแล้ว ก็ลงมือเลย อย่าหยุมหยิมสิวะ ที่นี่ก็บ้านอีกหลังเหมือนกันโว้ย อย่ามาดราม่าน้ำตาแตกนะ “
ผู้จัดการทีมบอกนักแข่งมือ1ของทีม ที่มาบอกลาการแข่งรถหลังจากเกิดอุบัติเหตุใหญ่ และลาออกจากงาน เพื่อไปทำงานให้กับพ่อของตัวเอง
“อิฐโตขึ้นมากรู้มั้ย
