ปลอบขวัญ

1198 คำ

การรักษาตัวที่โรงพยาบาลสิ้นสุดลงแล้ว ชายหนุ่มนักแข่งรถเดินออกจากโรงพยาบาลกลับบ้านในสภาพสมบูรณ์เกือบ100% มีเพียงแผลเป็นที่ต้องรักษาดูแลกันต่อ จนกว่าจะดีขึ้น แม้จะเจ็บปางตาย แต่คนหล่อก็ยังหล่ออยู่เช่นเดิม ร่างกายที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแข็งแรง ไม่ยอมให้ใครได้สัมผัส นอกจากภรรยาที่ช่วยเช็ดตัวให้ คอนโดที่เป็นบ้าน ยังอบอุ่นอยู่เสมอ แม้จะไม่ได้กลับมานานแต่ก็ยังทำให้อุ่นใจ ป้ายกระดาษสีชมพู เขียนติดไว้หน้าประตู ด้วยลายมือของคนข้างตัว @ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะพ่อ@ อิทธิพัทธ์ดึงคนข้างตัวมา กอดเอาไว้แน่น จูบที่ริมฝีปากบาง แล้วขยับตัวหนีให้คนที่เดินตามมา ได้เข้ามาในห้อง ช่วยเก็บของที่นำมาจากโรงพยาบาล ”ขอบคุณมากนะพี่เอก ที่ช่วยทุกอย่าง “ คนสนิทยิ้มแล้วพยักหน้า “ยินดีครับ ยินดีเสมอ คุณอิฐพักผ่อนนะครับ ถ้ามีอะไรหรือถ้าต้องการอะไร โทรเลยนะครับ ผมรอเสมอ “ พี่ชายบอกด้วยเสียงหนักแน่นมั่นคง ตลอดเวลาแสน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม