เด็กชายร้องไห้งอแงไม่อยากจะเข้าบ้านหลังจากท้องฟ้ามืดแล้ว แม่แม่ทำเสียงดุ เพราะลูกชายโยเย อยากจะเล่นต่อ น้ำตาไหลออกมา น่าสงสารจนปู่ปู่ทนดูไม่ไหว
“สายฟ้า สายฟ้า มาหาปู่สิลูก “ เด็กชายร้องไห้สะอึกสะอื้น มองดูของเล่นที่วางกับพื้น และความมืดภายนอก
“ปู่ปู่ เย่นๆ” ความอยากเล่นทำให้อ้อนปู่ออกมา
“มืดแล้วลูก มองอะไรไม่เห็นแล้ว สายฟ้าไปอาบน้ำหม่ำๆกับปู่ปู่นะ แล้วพรุ่งนี้ปู่ปู่จะพามาเล่นอีก “
เด็กชายส่ายหน้าทันที “ปู่ปู่เย่นเย่นกับสายฟ้า “ เด็กชายไม่ฟังปู่เลย
“แม่บ้านและคนรถมาพยุงคุณท่านเข้าบ้านทันที เพราะยุงเริ่มกัดแล้ว
“พ่อเข้าบ้านก่อนเลยครับ เดี๋ยวอิฐจัดการเองไม่ได้การแล้ว ตามใจกันแบบนี้ ไม่ได้แล้ว ทำไมถึงบอกไม่ฟังเลย พ่อพ่อเริ่มจะโกรธลูก “
“ลูกยังเด็ก อย่าดุลูกแรงนะ “ ปู่ปู่บอกลูกชายว่าอย่าดุหลาน มองสะใภ้ที่อาการไม่ค่อยดีแล้ว
“แม่แม่ สายฟ้าจะเย่นทราย “ เด็กชายอ้อนแม่อยากที่เคยทำ แต
