ความฝันในวัยเด็ก
1460 คำ
เช้าวันใหม่แสงแดดยามเช้ากระทบกับผืนหญ้าเขียวขจีหน้าบ้านหลังใหญ่บรรยากาศร่มรื่นโล่งโปร่งสบาย กับสายลมพริ้วไหวพัดพาให้ความหนาวเหน็บกระทบผิวกาย
เด็กสาวเจ้าผมเรือนผมสีทอง ดวงตากลมโตสีเทา ผิวขาวอมชมพูแสนจะน่ารักในสายตาของผู้พบเห็น เธอสวมใส่เสื้อถักแขนยาวรอบคอพันด้วยผ้าพันคอถักสีเดียวกันกับเสื้อในมือถือกรรไกรตัดกิ่งไม้ตัดดอกกุหลาบสีขาวใส่ตะกร้าที่หิ้วติดมือมาด้วย
“ เบลล์ทำไมออกมาตากลมล่ะลูกเดี๋ยวก็ป่วย ”
เสียงแหบห้าวของผู้เป็นพ่อดังมาจากด้านหลังทำให้เบลล์ต้องหันไปมองตามเสียงนั้นทันที
“ หนูออกมาตัดดอกกุหลาบแป๊บเดียวเดี๋ยวหนูก็กลับเข้าบ้านแล้วค่ะแด๊ดไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ“
ดร.เจมส์ เอ่ยถามลูกสาวด้วยความเป็นห่วง
นักธุรกิจค้าอัญมณีที่บินไกลข้ามทวีปมาใช้ชีวิตสร้างครอบครัวกับสาวชาวไทยอย่างนางมุกดา จนมีลูกสาวที่น่ารักหนึ่งคนนั่นคือ…
เบลล์ : สาวน้อยวัย 15 ปี ที่ตอนนี้กำลังศึกษาอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนนานาชาติชื่อดังแต่ช่วงนี้ปิดเทอมทำให้เด็กสาว ได้กลับมาพักผ่อนที่บ้านพักตากอากาศแถวภาคเหนือของประเทศไทย
“ แด๊ดข๋า เห็นไหมค่ะดอกกุหลาบที่แด๊ดปลูกไว้สวยมากเลย เดี๋ยวหนูจะเอาไปใส่แจกันไว้ในห้องทำงานแด๊ดนะคะแล้วก็ในห้องนอนหนูด้วย ”
ลำแขนเรียวกอดแขนแกร่งของผู้เป็นพ่อและเอ่ยบอกเสียงสดใส เบลล์คือความสดใสเดียวของ ดร.เจมส์ลูกสาวที่เป็นทุกๆอย่างของเขา
“ มาค่ะคุณหนูพี่แย้มถือตะกร้าให้ ”
พี่แย้มคนรับใช้ส่วนตัวของเด็กสาวผู้ที่คอยติดตามเธอไปทุกที่ ทุกแห่งแม้กระทั่งตอนนั่งรถไปเรียนจะมีพี่แย้มค่อยตามรับส่งคู่ไปกับคนขับรถของบ้าน
“ ไปค่ะแด๊ด พี่แย้มไปจัดดอกไม้กัน ”
ลูกสาวเอ่ยชวนผู้เป็นพ่อก่อนที่ทั้ง 3 จะเดินเข้าไปในบ้านหลังใหญ่
“ คุณแม่ข๋า ถักเสื้อให้ใครคะ… ”
เบลล์เอ่ยถามเมื่อเห็นแม่กำลังนั่งถักเสื้อไหมพรมอยู่ที่โซฟาหรูกลางบ้าน
“ ถักให้เบลล์ไง ช่วงนี้หนาวมากแม่กลัวเสื้อที่มีจะไม่พอใส่ ส่วนผ้าพันคอผืนนี้ก็ของแด๊ดนะคะ “
เธอหยิบผ้าพันคอสีเทาที่เพิ่งถักเสร็จให้สามีดู ดร.เจมส์ ยกยิ้มอย่างมีความสุขกับความเอาใจใส่ของภรรยาที่มีต่อเขากับลูก
ฟอด!
ร่างหนาเดินเข้าไปหอมที่เรือนผมสวยของภรรยาแทนคำขอบคุณซึ่งมันเป็นภาพแห่งความสุขที่ทำให้เบลล์ยิ้มออกมาแม้แต่พี่แย้มยังต้องยิ้มตามกับภาพที่เห็นบ้านหลังใหญ่บนเนื้อที่หลายสิบไร่แม้ภายนอกจะเย็นฉ่ำจากสภาพอากาศแน่ภายในบ้านช่างอบอุ่นใจมากเหลือเกิน
“ ผมขึ้นไปเคลียร์งานก่อนนะครับ ”
ดร.เจมส์บอกภรรยามือก็ลูบหัวเล็กของภรรยาไปด้วยอย่างนึกเอ็นดู
“ ค่ะ สักพักฉันจะเอาชาอุ่นๆกับของว่างขึ้นไปให้นะคะ “
นางมุกดาเงยหน้าขึ้นบอกสามี งานบ้านงานเรือนดูแลลูก ดูแลสามีเธอทำได้ดีจนบรรดาเพื่อนๆของ ดร. ต่างอิจฉากันเป็นแถว
ลูกสาวแสนน่ารักก็เรียนเก่งเขาแทบไม่ต้องเหนื่อยใจกับอะไรเลยนอกจากเรื่องงานที่มีขัดผลประโยชน์กันบ้างกับบรรดาคู่ค้าและพวกหาผลประโยชน์ผิดๆที่คอยขัดแข้งขัดขาเขา
ร่างหนานั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงานราคาแพงบนใบหน้าสวมแว่นสายตาก้มหน้าอ่านเอกสารต่างๆในมือ
Rrrrr…Rrrrr
เสียงสมาร์ทโฟนที่วางอยู่ไม่ไกลดังขึ้น ดร. หยิบมาดูพบว่าเป็นเบอร์ของคู่ค้า
“ ครับคุณหลิง ”
“ ดร. ผมอยากได้ทับทิมน้ำดี สีแดงไว้ทำจี้กับต่างหู ใกล้วันเกิดภรรยาแล้วคุณพอจะมีบ้างไหมครับ “
” ….. “
ดร. เงียบไปทันทีเมื่อคู่ค้าถามหาทับทิมสีแดงน้ำดีที่หายากที่สุด
” ไม่มีเลยครับ ค่อนข้างหายากถ้าเป็นไพลินสีน้ำเงินจะได้ไหมครับผมมีหลายชุดแบ่งให้คุณได้”
“ ของคุณที่มีอยู่เปลี่ยนมือส่งต่อให้ผมได้ไหมครับ เราก็ค้าขายกันมานาน “
คุณหลิงนักธุรกิจชาวจีนต่อสายตรงมาหา ดร. ทับทิมสีแดงโกเมนที่ ดร. ถือไว้เขาตั้งใจเก็บไว้ให้เบลล์ลูกสาวเพียงคนเดียวของเขา มีนักเล่นมากมายต้องการทับทิมชุดนั้นเพราะมันหายาก ราคาแพงติดเพดาน เขาครอบครองมันมาแล้ว 15 ปีตามอายุของเบลล์หลังจากนั้นเขาก็ไม่เคยเจอแบบนี้ที่ไหนอีกเลย
” ผมต้องขอโทษคุณหลิงด้วยครับ ผมให้คุณไม่ได้จริงๆผมอยากเก็บมันไว้ให้กับลูกสาวของผม หวังว่าคุณจะเข้าใจ “
ดร. ไม่คิดจะอ้อมค้อมให้มันเสียเวลาเอ่ยปฏิเสธออกไปตรง ๆ เพราะถึงอย่างไรเขาก็ไม่สามารถที่จะขายมันให้กับใครได้
” น่าเสียดาย แต่ไม่เป็นไรครับผมเข้าใจแล้วไพลินสีน้ำเงินที่คุณว่าสวยไหมครับ “
คุณหลิงคู่ค้าที่เป็นทั้งเพื่อนและมิตรที่ดีเอ่ยขึ้นอย่างเข้าใจทุกอย่าง
“ คุณจะไม่ผิดหวัง “
” หึ! ถ้าผมได้ยินคำยืนยันจากปากคุณแบบนี้ผมก็สบายใจครับ งั้น..เราเจอกันวันไหนดีครับ “
คุณหลิงเอ่ยถามขึ้นอีกครั้ง
” อาทิตย์หน้าคุณรีบไหมครับ ตอนนี้ผมพาลูกสาวมาพักที่บ้านทางเหนือครับ “
” ได้ครับ หากมีชุดไหนน่าสนใจถือติดมือมาด้วยนะครับ “
” ครับ ไว้เจอกันครับคุณหลิง “
ดร. กดตัดสายไปทันทีก่อนจะเปิดแอพพลิเคชั่นรูปภาพกดเข้าไปดูภาพไพลินสีแดงที่เขาถือครองเอาไว้หากเอาไปเจียรไนมันคงได้หลายชิ้นและเขาตั้งใจจะทำมันให้กับลูกสาวของเขาก่อนที่ปลายนิ้วจะเลื่อนไปดูภาพถัดไปมันคือแบบเครื่องประดับครบชุดที่เขาออกแบบเอาไว้มีทั้ง สร้อย ต่างหู กำไลและแหวน
“ คงถึงเวลาแล้วที่พ่อจะต้องทำเครื่องประดับชุดนี้ให้ลูกสักที ”
ดร.เอ่ยพึมพำบนใบหน้าฉายรอยยิ้มแห่งความสุขตลอดในยามที่เขานึกถึงลูกสาว มีเครื่องประดับหลายชุดที่เขาออกแบบและทำไว้ให้เบลล์แต่ชุดนี้มันจะมีมูลค่ามากที่สุด ก่อนจะกดโทรออกไม่นานปลายสายก็กดรับสาย
“ ครับ ดร. ”
“ ลีโอนายอยู่ไหน ทำอะไรอยู่ “
” ผมอยู่บ้านครับพี่ ช่วงนี้ว่าง “
ลีโอชายหนุ่มรุ่นน้องที่อายุห่างจากเขาเป็น 20 ปี ผู้มีฝีมือด้านการทำเครื่องประดับติดอันดับต้นๆของประเทศ
“ ว่างดีเลยพี่จะให้นายทำเครื่องประดับให้หน่อย ”
“ ได้เลยครับ ใช่ไพลินสีแดงก้อนนั้นไหม ”
“ ใช่ พี่ไม่ไว้ใจใครนอกจากนาย ”
“ เป็นเกียรติสำหรับผมมากครับ ถ้าพี่มีแบบส่งแบบมาได้เลยครับ ”
“ ขอบใจมากน้องชาย อาทิตย์หน้าพี่กลับไปจะเอาทับทิมไปให้ขอให้เก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ ”
“ ครับ ทุกอย่างจะจบแค่เรา 2 คนพี่สบายใจได้ ”
ปลายสายกดตัดสาย ดร. ไม่รอช้าส่งแบบไปให้น้องชายคนสนิททันที
ก๊อก..ก๊อก..ก๊อก
แกร๊ก…
“ ชาอุ่นๆกับของว่างมาแล้วค่ะ ”
มุกดาเดินเข้ามาพร้อมกับถาดของว่างในช่วงสายๆกับอากาศเย็น ๆการได้ดื่มชาอุ่นๆมันช่วยให้ร่างกายอบอุ่นขึ้นได้มากเลยทีเดียว
“ ของคุณละ..? ”
“ ฉันดื่มแล้วค่ะคุณรีบดื่มสิค่ะเดี๋ยวจะเย็นซะก่อน ”
“ ลูกละ ”
“ มาแล้วค่า ”
เสียงใสเอ่ยขึ้นเมื่อได้ยินพ่อถามหาเบลล์เดินมาพร้อมกับพี่แย้มทั้งสองถือแจกันดอกกุหลาบสีขาวที่จัดไว้สวยงามราวกับร้านจัดดอกไม้
“ ฝีมือดีนะเนี่ย แด๊ดเปิดร้านดอกไม้ให้เอาไหม ”
“ แฮร่…ไม่เอาค่ะหนูชอบแค่ดอกกุหลาบสีขาว ดอกไม้ชนิดอื่นหนูไม่ชอบ ”
“ งั้น..ซื้อที่ดินเพิ่มไหมทำไร่ดอกกุหลาบมันคงสวยน่าดูถ้าทั้งไร่มีแค่กุหลาบสีขาว ”
ดวงตากลมโตเบิกกว้างขึ้นทันทีเมื่อได้ยินประโยคนั้นของผู้เป็นพ่อ ซึ่งมันตรงใจเด็กสาวเป็นอย่างมาก
“ แด๊ดพูดจริงไหมคะ… ”
“ จริงสิ พ่อเคยโกหกลูกเหรอ ”
“ เย้…หนูเอาค่ะหนูอยากมีไร่กุหลาบสีขาว ”
เบลล์ร้องออกมาด้วยความดีใจ ความฝันในวัยเด็ก ของเธอกำลังจะเป็นจริงโดยที่ไม่รู้เลยว่าชีวิตของเธอกำลังจะเปลี่ยนไป
^^
- ผู้เขียน
