หมับ! “จะทำอะไร ปล่อยฉันนะ กรี๊ด!!” “มานี่!” หญิงสาวทั้งสองฉุดกระชากลากถูร่างของหญิงสาวที่กำลังกรีดร้องด้วยความกลัวก่อนจะจับเธอให้นั่งลงบนเก้าอี้ตรงหน้ากระจกบานใหญ่ซึ่งด้านหน้ามีโต๊ะสำหรับวางตั้งเครื่องสำอางที่พวกหล่อนนั่งก่อนหน้านี้ในทีแรก “ฉันบอกให้ปล่อยไง อย่าแตะต้องตัวฉันนะ!” หญิงสาวส่ายหน้าอย่างตื่นตระหนก พยายามสะบัดแขนให้หลุดออกจากพันธนาการของพวกหล่อนและดิ้นรนอย่างสุดแรงที่มีอยู่ด้วยความตกใจอย่างอกสั่นขวัญแขวนเกือบจะร้องไห้ แต่ด้วยร่างบางที่มีเรี่ยวแรงอันน้อยนิดจะไปสู้แรงของผู้หญิงแปลกหน้าท่าทางป่าเถื่อนทั้งสองคนนี้ที่กำลังจับท่อนแขนเธอไว้แน่นได้อย่างไร ขอนอกเรื่อง ถามจริงนี่พวกหล่อนเป็นผู้หญิงจริงๆ ใช่มั้ย ให้ตายเถอะเห็นร่างบอบบางพอๆ กับฉัน แต่ทำไมพวกหล่อนแรงเยอะพอๆ กับผู้ชายเลยละ “แต่งหน้าก่อนก็แล้วกันแล้วค่อยเปลี่ยนชุด เดี๋ยวจะไม่ทันการ” หนึ่งในหญิงสาวสองคนนี้เอ่ยพูดขึ้นโดยมี