พ่ายรักภรรยาขัดดอก

ตอนที่3 จดหมายจากพ่อ

ดวงหน้างามของหญิงสาวซีดเผือดไปทันที นั่งตัวไม่ติดกระวนกระวายใจอย่างหนัก ไม่คิดว่าเรื่องทั้งหมดจะเป็นความจริงยังคงคิดว่าไม่มีทางที่พ่อของเธอจะไปกู้ยืมเงินจำนวนมากมายขนาดนั้นและทิ้งเธอไปหนีปัญหาภาระหนี้สินทุกอย่างไว้ให้เธอรับผิดชอบคนเดียวอย่างที่ชายชุดดำกล่าวมาแน่นอน

คุณพ่อจะกู้ยืมเงินจำนวนมากขนาดนั้นไปอะไร และฉันก็ไม่เชื่อว่างพ่อบังเกิดเกล้าจะทำกับลูกสาวซึ่งเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขคนเดียวอย่างฉันแบบนั้นแน่…

“นี่เป็นเอกสารการกู้ยืมและจดหมายครับ” ชายชุดดำใบหน้าคมเข้มที่นั่งอยู่ข้างๆ พูดพลางยื่นเอกสารการกู้ยืมและซองจดหมายในมือส่งให้กับเธอที่ยังคงรู้สึกสับสนและขัดแย้งอย่างหนักอยู่ในใจกับเรื่องทั้งหมด

“จดหมายอะไร?” เธอขมวดคิ้ว เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแผ่ว

“จดหมายจากพ่อของคุณทิ้งเอาไว้ก่อนที่เขาจะหนีไป ผมพบเจออยู่ที่โต๊ะห้องโถงรับแขก คุณคงจะจำลายมือพ่อของคุณได้นะครับ” หญิงสาวจ้องมองเอกสารและจดหมายซองสีขาวในมือของชายชุดดำอยู่ครู่หนึ่ง เธอรู้สึกใจคอไม่ค่อยดีจนมีเม็ดเหงื่อเย็นไหลผุดขึ้นมาอย่างแปลกประหลาดก่อนจะตัดสินใจรับเอามาเปิดอ่านทันที

ทว่าหลังจากที่ดวงตาสวยของหญิงสาวไล่ที่อ่านเอกสารและจดหมายในมือแล้ว เธอถึงกับเบิกกว้าง หัวใจกระตุกวูบหนึ่งร่างเล็กสั่นระริกอย่างไม่อาจควบคุมได้เมื่อได้รับรู้ความจริงที่พ่อของเธอเขียนสารภาพเอาไว้ในจดหมายทั้งหมดก่อนจะหนีไปตัวคนเดียว

‘ถึงเชอรีลลูกรัก หากลูกเห็นจดหมายฉบับนี้แล้วพ่ออยากจะขอโทษกับสิ่งที่เกิดขึ้นจากใจจริง ทุกอย่างที่เกิดขึ้นทั้งหมดเป็นความผิดของพ่อเองที่ไปกู้หนี้ยืมสินมาเล่นการพนันไม่ลืมหูลืมตาทำให้เชอรีลลูกรักของพ่อต้องมาพลอยลำบากไปด้วย และพ่อต้องขอโทษเชอรีลลูกสาวของพ่ออีกครั้งที่ต้องหนีมาตัวคนเดียวแบบนี้เพราะพ่อไม่มีทางเลือกอื่นแล้วจริงๆ พ่อไม่อยากให้ลูกต้องหนีมาลำบากกับพ่อไปมากกว่าเดิมแต่พ่อขอให้สัญญากับลูกว่าจะหาทางแก้ไขปัญหานี้ให้เร็วที่สุดขอเวลาให้พ่อหน่อยนะ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นลูกต้องอดทนเอาไว้นะ ฝากลูกช่วยทำหน้าที่ลูกที่ดีตอบแทนบุญพ่อด้วยการใช้หนี้แทนพ่อด้วย ด้วยรักและห่วงใย...จากพ่อ…’

นี่มันไม่จริงใช่มั้ย...

ความผิดหวังและความน้อยเนื้อต่ำใจพุ่งเข้ามาฉีกกระชากหัวใจของหญิงสาวอย่างโหดเหี้ยม หยาดน้ำตาไหลพรากลงมาอย่างเจ็บปวดทั้งในมือกำจดหมายฉบับนั้นเอาไว้แน่น ไม่คิดว่าคนเป็นพ่อเเท้ๆ ที่เธอที่รักที่สุดกลับทำแบบนี้กับเธอได้ลงคอ แล้วไหนจะต้องมารับรู้ถึงหนี้สินที่เธอไม่ได้ก่อแต่กลับต้องมาชดใช้กรรมรับเคราะห์แทนทั้งหมด

ด้วยรักและหวังดีอย่างนั้นหรือ….นี่มันคือความเห็นแก่ตัวชัดๆ ยอมทิ้งให้ลูกสาวเพียงคนเดียวอย่างเธอให้ต้องมารับผิดชอบในสิ่งที่ไม่ได้เป็นคนก่อขึ้นมา แบบนี้ฉันควรจะเรียกเขาว่าพ่อต่อไปดีหรือเปล่า…เขายังเห็นฉันเป็นลูกอยู่มั้ยหรือว่าตกลงแล้วพ่อเห็นแค่ฉันเป็นเครื่องบรรณาการขัดดอกเจ้าหนี้กันแน่

“ทำไมพ่อถึงทำกับฉันแบบนี้ อึกฮือ” ความเสียใจที่พุ่งขึ้นอย่างรุนแรงยิ่งทำให้น้ำตาแห่งความปวดใจไหลทะลักออกมาเหมือนทำนบแตกอย่างอดกลั้นไม่ไหวต่อหน้าชายชุดดำพลางเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นสะอื้น

ทุกอย่างที่เกิดขึ้นราวกับว่าเป็นความฝัน หญิงสาวยังไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจากลูกคุณหนูบ้านรวย กินหรูมีชีวิตที่สุขสบาย เกิดมาบนกองเงินกองทองฐานะครอบครัวร่ำรวยมาก มีรถหรูให้ขับ มีบ้านหลังใหญ่ให้อยู่และเธอยังเป็นผู้หญิงที่แสนจะเพอร์เฟคไปเสียทุกอย่าง แต่มาในตอนนี้ชะตากรรมของเธอกลับต้องมาอาภัพเป็นหนูตกถังข้าวสารแบบสายฟ้าแลบไม่มีเหลืออะไรในชีวิตสักอย่าง แม้แต่ชีวิตที่เป็นอิสระของตัวเองกลับต้องมาเป็นผู้หญิงขัดดอกชดใช้หนี้สินมากมายที่พ่อของตัวเองกระทำไว้และไม่รู้ว่าพวกชายชุดดำหน้าตาเหี้ยมเกรียมพวกนี้กำลังพาเธอไปหาไอ้เสี่ยแก่บ้าตัณหาที่ไหน

ดวงตาสวยเต็มไปด้วยความอ่อนแอไร้ที่พึ่ง หยาดน้ำตายังคงไหลรินอาบแก้มไม่ขาดสาย หัวใจของหญิงสาวไม่อาจรับความสะเทือนใจมากไปกว่านี้อีกแล้วเพราะชีวิตของเธอในตอนนี้ราวกับว่ากำลังดิ่งลงเหวลึก มืดหม่นแปดด้านแทบจะหาทางออกไม่เจอ

แต่ทว่าระหว่างทางรถวิ่งไปตามท้องถนนในหัวของหญิงสาวก็ผุดนึกคิดถึงแฟนหนุ่มที่คบกันมาสามปีแล้วขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นสองข้างทางที่คุ้นตาว่ารถกำลังขับผ่านเส้นทางไปบ้านของแฟนหนุ่ม ในเวลานี้มีแค่เขาคนเดียวเป็นแสงสว่างที่พึ่งสุดท้ายอาจจะช่วยเหลือเธอที่กำลังตกที่นั่งลำบากไปได้แน่เพราะแฟนหนุ่มของเธอเป็นถึงลูกเจ้าของห้างสรรพสินค้าชั้นนำที่ใหญ่ที่สุดในเมือง เรื่องแค่นี้เขาต้องไม่นิ่งดูดายอย่างแน่นอนถ้าหากรู้ว่าฉันกำลังตกอยู่ภาวะวิกฤต

“นายช่วยเลี้ยงไปทางแยกข้างหน้าให้ฉันก่อนได้มั้ย เส้นทางนั้นเป็นเส้นทางไปบ้านแฟนของฉัน” ในตอนนี้หญิงสาวยอมลดศักดิ์ศรีที่ค้ำคอตัวเองยอมร้องอ้อนวอนขอความเมตตาจากชายชุดดำพวกนั้นอย่างไม่นึกจะอับอายอะไรอีกต่อไปแล้ว ขอแค่เธอเอาตัวรอดจากสถานการณ์เลวร้ายตอนนี้ไปได้ด้วยดี

“ไม่ได้ครับ” ชายชุดดำปฏิเสธทันควัน

“ขอร้องล่ะ เดี๋ยวฉันจะไปขอเงินแฟนเอามาคืนพวกนายให้ครบทุกบาทเลย แฟนฉันรวยมากนะเขามีเงินมาใช้หนี้ให้พวกนายแน่นอน” หญิงสาวพยายามเอ่ยขอร้องอ้อนวอนชายชุดดำบอดี้การ์ดทั้งน้ำตาที่ยังคงระรื่นบนขอบตาอย่างน่าสงสาร

“ยังไงก็ไม่ได้อยู่ดีครับ ผมไม่สามารถทำนอกเหนือจากคำสั่งของเจ้านายได้ครับ”

“ได้โปรด ให้ฉันได้เจอกับแฟนสักครั้งเถอะนะ พวกนายต้องการเงินไม่ใช่เหรอ ขอแค่ได้เจอกับแฟนของฉัน ฉันรับรองเลยว่าพวกนายจะได้ค่าหนี้ทั้งหมดแน่นอน"

หญิงสาวพยายามขอร้องอ้อนวอนอย่างไม่ยอมแพ้จนชายชุดดำบอดี้การ์ดต่างหันมาสบตากันด้วยความลังเลใจ สุดท้ายแล้วพวกเขาก็ทนดูความน่าสงสารของเธอไม่ไหวในที่สุดชายชุดดำพวกนั้นก็ยอมใจอ่อนพาเธอไปที่บ้านแฟนหนุ่มตามคำขอ

"ก็ได้ครับ แต่ผมให้เวลาคุณแค่เดี๋ยวเดียวเท่านั้นนะ"