“โกรธอาเรื่องวันนี้เหรอ” จู่ ๆ เขาก็ถามขึ้น มือลูบผมหญิงสาวเบา ๆ สายตาคมจ้องหญิงสาว
“จะให้แพรโกรธเรื่องอะไรคะ แพรมีสิทธิ์โกรธได้ด้วยเหรอคะ” เธอลืมตามองหน้าคนตัวโต
“อาอยากให้น้องแพรมีสิทธิ์นะครับ อากับหมอสิไม่ได้เป็นอะไรกันครับ” เขาย้ำให้หญิงสาวรู้อีกรอบ
คำพูดของชายหนุ่ม ทำให้แพรไหมรู้สึกดีใจ
เธอพินิจพิจารณาใช้ความคิด อยู่ ๆ อยากให้เธอมีสิทธิ์หึงหวงเขาได้อย่างนั้นเหรอ ยังกับชายหนุ่มอ่านความคิดหญิงสาวออก
“จะหึงหวงอาก็ได้นะ อาไม่ว่าหรอกครับ” ก่อนที่เขาจะคลี่ยิ้ม ใช้จมูกถูไถจมูกคนใต้ร่าง แพรไหมรู้สึกอบอุ่นในใจอย่างบอกไม่ถูก
รสจูบที่แสนอ่อนโยนกลายเป็นจูบที่ร้อนแรงและเร่าร้อน แพรไหมจูบตอบอย่างเงอะงะไม่ประสีประสา แต่กระตุ้นความเป็นชายในตัวเจษฎาได้อย่างดี อยู่ ๆ เขาก็หยุดกลางคัน เมื่อเสียงท้องร้องประท้วง
ชายหนุ่มหลุดขำ แพรไหมอายจนหน้าแดง ไม่กล้ามองหน้าชายหนุ่ม
“หนูหิวข้าว ปล่อย” เสียงท้องร
