“ผมซื้อบ้านหลังใหม่ ที่ไม่ต้องไปอยู่รวมกับพ่อแม่ผม ที่นั่นผมจะพาแม่คุณไปอยู่ด้วย ท่านจะได้ไม่ต้องอยู่ที่นี่คนเดียว” อชิระเอ่ยด้วยความดีใจ อย่างน้อยครั้งนี้การเจรจากับเธอมันก็มีความหวังมากกว่าทุกครั้ง
“ขอคิดดูก่อนแล้วกัน” เมนิลาแกล้งเอ่ยออกไปอย่างนั้น ทั้งที่ความจริงเธอตัดสินใจแล้ว ตัดสินใจที่จะกลับไปอยู่กับเขา เพราะที่ผ่านมาเขาดูแลมารดาของเธอเป็นอย่างดี และสิ่งที่เขาบอกเมื่อสักครู่นี้มันก็แสดงให้เห็นว่าเขาก็คิดเผื่อมารดาของเธอเช่นกัน การตัดสินใจครั้งนี้จะทำให้มารดาและบุตรสาวมีความสุข เธอจึงเลือกที่จะตัดสินใจแบบนี้
“ไม่เอาไม่คิดแล้ว เจ้าตัวเล็กต้องใกล้หมอนะ เกิดเจ็บป่วยอะไรถ้าอยู่ที่นี่มันห่างจากโรงพยาบาลมาก คิดใหม่อีกรอบนะครับ” อชิระวิงวอนด้วยแววตาเศร้า
“แงๆๆ” ระหว่างที่ทั้งสองยังตกลงกันอยู่เสียงเด็กหญิงก็ร้องไห้จ้าขึ้นมา
“โอ๋ๆ อย่าร้องนะครับคนดี เดี๋ยวแม่ก็จะพากลับไปอยู่กับพ่อแล้ว” อช
