ทุกอย่างยังคงเป็นแบบนั้น อชิระต้องเดินทางไปมาระหว่างบ้านของเมนิลากับโรงแรม นี่ก็เข้าเดือนที่เก้าแล้ว ไม่รู้เลยว่าเมนิลาจะคลอดวันไหน อชิระเป็นห่วงเธอเป็นอย่างมาก จึงหอบงานไปทำที่นั่น เพราะถ้าเขาไม่อยู่แล้วเธอเกิดคลอดระหว่างนั้น กว่านางมะลิจะไปเรียกรถรับจ้างได้ เขาก็กลัวว่าเธอจะเป็นอันตราย ทำให้ตอนนี้เขาต้องขนสัมภาระมาเฝ้าหญิงสาวเพื่อรอวันที่เธอคลอด แล้ววันนั้นเขาจะได้เห็นหน้าลูกน้อยที่เขารอยคอยมาตลอดเก้าเดือน
“คุณ น้ำไหลออกมาจากขา ไม่รู้ว่านี่เขาเรียกว่าน้ำเดินหรือเปล่า” อยู่ดีๆ เมนิลาก็เดินอุ๊ยอ้ายมาบอกเขา ทำให้อชิระวางงานทุกอย่างไว้ แล้วหันมาสนใจภรรยาสาวทันที
“ทำไงดี แม่ก็ไม่อยู่บ้านเสียด้วย งั้นเราไปโรงพยาบาลกันเถอะ ถึงมือหมอเร็วเท่าไหร่ยิ่งดี” ว่าแล้วร่างสูงก็ช้อนตัวอุ้มร่างบาง ก่อนจะพาร่างอุ๊ยอ้ายที่อยู่ในอ้อมกอดของเขาเดินไปที่รถด้วยความตื่นเต้น และก็แอบหวังเล็กๆ ว่าวันนี้เขาจะได้เห็
