“ก็หาพ่อให้กับลูกลื้อไง” มารดาตอบอย่างหน้าตาเฉย
“ม้าไม่เอานะ ลูกของหนูหนูเลี้ยงเอง ม้าจะเอามายัดเยียดให้ใครแบบนี้ไม่ได้” อิงฮวารีบทัดทานผู้เป็นมารดาทันที เธอไม่เห็นด้วยที่จะเอาตัวเธอมาจับใส่ตระกร้าล้างน้ำ แล้วส่งให้กับผู้ชายคนอื่น เพราะท้ายที่สุดแล้ว ความจริงก็ต้องปรากฏวันยังค่ำอยู่ดี
“ไม่ได้ คราวนี้ลื้อต้องทำตามที่ม้าสั่ง แล้วอีกอย่างคุณจินตนาเขารู้เรื่องนี้อยู่แล้ว ลื้อไม่ต้องห่วง” นางเหมยฮัวตัดสินใจติดต่อเพื่อนรักที่ไม่ได้ติดต่อกันมานานแล้ว และเล่าเรื่องของบุตรสาวให้ฟัง คุณจินตนายินดีช่วยเหลือ เพราะเธอก็ไม่ชอบการเป็นพ่อพวงมาลัยลอยชายของบุตรชายเช่นกัน ดังนั้นการให้บุตรชายลงเอยกับบุตรสาวของเพื่อนสนิทในวัยเยาว์ก็คงจะดีกว่าการได้ผู้หญิงไม่มีหัวนอนปลายเท้าที่ไหนมาเป็นสะใภ้ แม้ว่าบุตรสาวของเพื่อนสนิทจะตั้งครรภ์โดยไม่มีพ่อ คุณจินตนาก็ไม่ได้รังเกียจแต่อย่างใด
“แต่เราจะโยนบาปให้คนที่เขาไม่รู้
