“ว่าแต่ว่าลูกชายลื้ออยู่ไหน อั้วเจอครั้งสุดท้ายก็ตั้งแต่แบเบาะแล้ว” นางเหมยฮัวเอ่ยถามถึงว่าที่เจ้าบ่าวของบุตรสาว ในขณะที่อิงฮวาได้แต่นั่งมองมารดาสนทนากับเพื่อนเก่าด้วยความรู้สึกผิด “เดี๋ยวก็คงลงมา อั้วยังไม่ได้บอกเรื่องนี้นะ ถ้าอีโวยวายลื้อก็ไม่ต้องกังวลนะ เพราะยังไงอั้วก็จะให้อีแต่งงานกับอาหมวยอิงแน่นอน” คุณจินตนากล่าวอย่างสบายใจ เพราะนางรู้ว่าทำเช่นใดบุตรชายถึงจะยอมทำตามที่นางต้องการ “หนูขอโทษนะคะที่ทำให้ทุกคนต้องเดือดร้อนกันไปหมด” อิงฮวารู้สึกเกรงใจหญิงสูงวัยที่อยู่ตรงหน้าเหลือเกิน ทั้งที่ไม่ใช่เรื่องของเธอเลยสักนิด กลับต้องมาเดือดร้อนเพราะตัวเธอเช่นนี้ “ไม่เป็นไรหรอกอาหมวยอิง ม้าก็อยากให้ลูกชายม้าเป็นฝั่งเป็นฝาสักที ถึงจะผิดฝาผิดแบบไปหน่อย แต่ม้าก็ยินดีรับอาหมวยอิงเข้ามาเป็นคนในครอบครัวนะ” คุณจินตนากล่าวด้วยแววตาอาทร ทำให้อิงฮวาถึงกับน้ำตาคลอด้วยความซาบซึ้งใจ แม้เพิ่งเจอหน้าแต่เธอก็