กว่าจะผ่านงานชิ้นแรกไปได้ก็เล่นเอาเมนิลาถึงกับปวดไปทั่วส่วนล่างเลยทีเดียว ก็โชคดีที่เขาให้เธอพักในช่วงบ่าย ทำให้ร่างกายของเธอมีเวลาฟื้นฟูขึ้นมาบ้าง กว่าที่จะออกมาจากห้องทำงานที่แสนพิเศษซึ่งเขาจัดเอาไว้ให้ได้ ก็เล่นเอาเมนิลาเจ็บปวดไม่ใช่น้อย การก้าวขาแต่ละครั้งของเธอ มันปวดร้าวไปถึงหัวใจเลยทีเดียว
พอเมนิลาตั้งหลักได้ เธอก็ออกมาที่ห้องทำงานด้านนอก เธอพบว่าเขากำลังนั่งทำงานอยู่ เหมือนว่าเมื่อช่วงเช้าที่ผ่านมาไม่ได้เกิดอะไรขึ้นสักนิดเลย
“ไม่มีงานที่จะสอนฉันเหรอคะ” เมนิลาฝืนใจเอ่ยถามไปด้วยความหมั่นไส้ เพราะเขาไม่ได้มีท่าทีว่าจะสอนงานอย่างอื่นนอกจากงานบนเตียงเลยแม้แต่น้อย
“วันนี้ผมใจดีให้คุณพักก่อน ท่าทางจะเหนื่อยมาเยอะ” อชิระเอ่ยอย่างอารมณ์ดี เพราเลขาคนนี้ถูกใจเขาจริงๆ แม้ว่าจะไม่มีประสบการณ์เรื่องบนเตียงเลย แต่ก็หัวไวใช้ได้เลยทีเดียว เธอทำให้เขาติดใจในความคับแน่นที่หาไม่ได้จากผู้หญิงคนอื่น
“จะต้องให้ขอบคุณมั้ยคะ” เมนิลาเอ่ยประชดออกมา เขาทำเธอเหนื่อยแทบตาย แต่มาปลอบใจด้วยคำพูดแบบนี้ เธอไม่รู้จะขอบคุณเขาดีหรือเปล่า
“ไม่ต้องขอบคุณหรอก บนเตียงเมื่อกี้คือคำขอบคุณที่ดีที่สุดแล้ว” อชิระเอ่ยออกมาอย่างไม่สะทกสะท้านใดๆ แต่คำพูดของเขาทำเอาหญิงสาวหน้าแดงด้วยความเขินอายขึ้นมาทันที
“แต่ละคำพูดเนี่ยไม่น่าจะออกมาจากปากคนอย่างคุณเลยนะคะ” เมนิลาอดไม่ได้ที่จะแขวะเขากลับ
“คนอย่างผมมันยังไงเหรอ” อชิระเลิกคิ้วถามด้วยความสงสัย
“คนอย่างคุณก็เหมือนคุณชายที่ภาพลักษณ์ดีทุกอย่าง แต่ไม่น่าเชื่อเลยว่าความจริงแล้วคุณจะเป็นคนแบบนี้” เมนิลาเอ่ยออกมาตามจริง ภาพชายในฝันสมัยเรียน หนุ่มวิศวะที่สาวๆ หลายคนต่างหมายปอง กลายเป็นคนหื่นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ หรือว่านี่คือตัวตนที่แท้จริงของเขา ซึ่งไม่เคยมีใครได้รู้จักมัน เพราะมันถูกฉาบไว้ภายใต้ใบหน้าอันหล่อเหลาและท่าทางสุภาพนั้น
“ของบางอย่างมันก็ต้องสร้างภาพบ้างสิ หรือว่าคุณไม่เคย” อชิระถามกลับ
“ก็เคยค่ะ แต่ก็ไม่ขนาดคุณหรอกนะ” หญิงสาวสวนกลับทันควัน มันก็จริงอย่างที่เขาว่า ไม่มีใครไม่เคยสร้างภาพหรอก และก็คงไม่มีใครอยากดูไม่ดีในสายตาคนอื่นเช่นกัน
“ถ้าเคยงั้นก็เลิกสงสัย แล้วก็กลับบ้านไปเถอะ วันนี้ยังไม่ต้องเรียนเรื่องเอกสารอะไร ผมใจดีให้พักผ่อนซะหน่อย” ด้วยเพราะเธอยังบริสุทธิ์อยู่ การใช้งานเธอเมื่อเช้านั้นถือว่าหนักเอาการ วันนี้เขาจึงให้เธอเลิกงานก่อน แล้วพรุ่งนี้ค่อยสอนเรื่องงานเอกสารกับเธอ