“แต่ผมคิดถึงคุณจริงๆนะมะลิ...และผมก็ดีใจมากที่เราเจอกันอีกครั้ง คุณไม่คิดถึงผมบ้างเลยเหรอ” มาตินบอกไปตามตรงแล้วมองเธอแบบจดจ้อง
มารีลินได้ยินแบบนั้นก็มองเขาแล้วกลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดเคือง เพราะเขากำลังจะทำให้เธอคิดไปไกลแล้วนะ มารีลินจึงตอบเขาไป
“ทำไมฉันต้องคิดถึงคุณด้วยล่ะคะ...เราสองคนไม่ได้อยู่ในความสัมพันธ์ที่ควรจะคิดถึงกันและกันนะคะ...ตอนนี้เราสองคนก็เป็นแค่คนแปลกหน้ากันเท่านั้น” มารีลินตอบเขา
“คุณยังปากดีเหมือนเดิมเลยนะมะลิ...ไม่เจอกันแค่อาทิตย์เดียว ผมกลายเป็นคนแปลกหน้าสำหรับคุณไปแล้วเหรอ....” คาร์เตอร์มองเธอแบบดุดันแล้วพูดไป
“ค่ะ...เพราะฉะนั้นคุณหยุดพูดถึงเรื่องที่ผ่านมาได้แล้วค่ะ เพราะมันก็แค่งานงานหนึ่งเท่านั้น” มารีลินพูดไปแบบใจแข็ง เพราะเธอไม่อยากจะอ่อนไหวอะไรกับเขาอีก เธอไม่อยากจะเสียใจ
“ได้ยินแบบนี้ผมแอบผิดหวังนะเนี่ย...ผมอุตส่าห์ตั้งใจมาที่นี่เพราะคุณเลยนะมะลิ...แต่คุณกลับ
