“เออ ก็น้องบอกอยู่ว่าไม่ มึงจะอะไรกันนักกันหนาวะเชี้ยม่อน”
คอปเตอร์ที่วันนี้เมากว่าทุกวัน ตอนนี้ไม่ว่าพักพิงจะพูดอะไร คอปเตอร์ก็เออออตามไปหมด
“ มาชนกับพี่อีก”
คอปเตอร์ชูแก้วขึ้นเตรียมชนกับเธออีก
พรึบ!!
ปึ้ง!!
แต่ไดม่อนก็รีบแย่งแก้วจากมือเธอ แล้วกระดกมันเข้าปากซะเอง ก่อนจะวางแก้วลงเสียงดังปึ้ง
“ พอแล้ว เมื่อกี้ก็เพิ่งไปอ้วกมา เดี๋ยวก็ได้อ้วกอีกหรอก”
นอกจากจะยกแทนเธอแล้ว ยังบ่นเธอไม่หยุดอีก
“ พี่นี่บ่นเหมือนพ่อเลย ไม่รู้จะบ่นอะไรกันนักหนา ก็บอกแล้วไงว่าพิงโตแล้ว และก็ดูแลตัวเองได้แล้ว ไม่ต้องมายุ่ง”
คนเมาพูดแทบไม่รู้เรื่อง มองหน้าคนที่เอาแต่ห้ามอย่างไม่สบอารมณ์
“ พวกมึงดื่มกันไปเลย กูพาพิงไปพักก่อน”
ไดม่อนบอกเพื่อน ก่อนจะพยุงคนตัวเล็กให้ลุกขึ้นยืน
“ ไปหนายคะ จะดื่มกับพี่คอปเตอร์กับพี่ไลออนก่อน”
คนเมายังจะดื่มต่อ ไม่ยอมลุกไปกับเขาด้วย
“ พอแล้วพักพิง อย่าให้พี่ต้องโทรเรียก
