“ถ้าหนูไม่มาช่วย ป่านนี้พี่คงถูกไอรดาลากเข้าไปข่มขืนในห้องแล้วมั้ง”
เธอยืนกอดอกต่อว่าผมราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ
“พี่ไม่ยอมเข้าไปหรอกครับ ไอรดาไม่มีทางพาพี่เข้าไปได้หรอก”
ผมพูดกับเธอเสียงเบา
“ถ้าเห็นไอรดาทำกับพี่อีกนะเห็นดีแน่ จะชกตาแตกเลยคอยดู”
ท่าทางเกลตอนนี้เหมือนปีศาจแมวไม่มีผิด ตัวเล็กๆน่ารักเหมือนแมว แต่ขู่ผมฟ่อๆเลย
“ไม่ให้ทำแล้วครับพี่ขอโทษ กลับห้องเรากัน”
ผมเดินเข้ามาอ้อนเธอ ดันหลังเล็กเบาๆให้เดินไปที่ห้องผม
“อ้าวพี่ภากรณ์จะไปไหนเหรอคะ”
ไอ้เวรนี่มันมาได้ไงกัน
“หนูชวนมันมาเหรอ”
ตอนนี้พี่ภูมิเปลี่ยนจากเสียงอ้อนเมื่อครู่ เป็นเสียงดุดันขึ้นมาทันที
“ใช่ค่ะหนูชวนพี่ภากรณ์มาเอง”
ฉันขยิบตาใส่พี่ภากรณ์อย่างรู้กัน
“หมายความว่าไง ชวนมันมาทั้งที่หนูมากับพี่นี่นะ เกลหนูทำแบบนี้ได้ไง”
ฉันแทบกลั้นขำไม่ไหว พี่ภูมิดูโกรธจริงจังเอามากๆ
“ทำไมครับมากับคุณด้วย แล้วก็มากับผมด้วยสนุกดีออก
