“แม่คะ หนูทำได้แล้ว”
หลังกลับมาถึงบ้าน เกวลินก็โผกอดคนเป็นแม่อย่างดีใจ ทุกอย่างผ่านลุล่วงไปได้ด้วยดี เธอได้ออเดอร์ล็อตใหญ่ ซึ่งเด็กอายุ19อย่างเธอมันเกินฝันมากๆ
“แม่ดีใจด้วยนะ ลูกแม่เก่งมาก”
กัญญากอดลูกสาวคนเก่งด้วยความดีใจ
“เกล ดีใจด้วย”
ทิชากลับจากเรียนรีบวิ่งมากอดเกล
“เพราะมีแกช่วยด้วย ขอบใจนะทิชาแกอยู่ข้างฉันตลอดเลย”
ทั้งสามกอดกันยกใหญ่
“โห!!!จริงเหรอเกล”
หลังจากขึ้นห้อง ฉันก็เล่าเรื่องที่พี่ภูมิคือเจ้าของบริษัทภาคภูมิกรุ๊บ ให้ทิชาฟัง
“อืม ฉันก็คิดไม่ถึงเหมือนกัน”
“แล้วแบบนี้แกจะเอาไง”
“เรื่องงานก็คืองานแหละ ฉันแยกแยะได้”
ฉันอยากไปให้ไกล รอวันที่คิดว่าตัวฉันพร้อมยืนเคียงข้างเขาจริงๆ ฉันถึงจะเปิดใจแต่ตอนนี้เอางานก่อน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“คุณเกลคะ คุณภากรณ์มาหาค่ะ”
นั่งคุยกับทิชาได้ซักพัก เด็กที่ร้านก็มาเรียก
“ค่ะลงไปเดี๋ยวนี้”
หลายเดือนมาแล้ว ที่พี่ภากรณ์หมั่นแวะเวียนมาหา แ
