“ชื่ออะไรนะเกลเหรอ”
ปลายถามเธออย่างเป็นมิตร
“ใช่ค่ะ”
เกลตอบ
“พี่ชื่อปลาย คนนั้นชื่อพี่มะปราง นั่นพี่ลินิณญ์ พี่สายธารพี่ซันเดย์ พี่ไดจิ พี่ปกป้อง”
ปลายแนะนำอีกรอบ
“ค่ะ ”
เกลพยักหน้าให้พี่ๆเล็กน้อยเพราะเมื่อกี้สวัสดีไปแล้ว
“พี่มีชุดสวยๆเยอะเลยแต่ตอนนี้ใส่ไม่ได้ เดี๋ยววันหลังพี่เอามาให้นะ”
มะปรางพูดขึ้น เกวลินดูตัวเล็กกว่าเธอมาก
“เกลไม่ค่อยได้ใส่ไปไหนหรอกค่ะพี่มะปราง”
“ได้ไงกัน ผู้หญิงอย่าหยุดสวย หนุ่มๆในมหาลัยเยอะมาก เดี๋ยวพี่เป็นแม่สื่อให้เอาไหม”
มะปรางพูดอย่างออกรสออกชาติ ภูภูมิได้แต่นั่งหน้ามุ่ยมองมะปรางกับเกลอย่างไม่สบอารมณ์
ความจริงก็เป็นแผนของเพื่อนๆตัวร้ายของเขานั่นแหละ ที่คิดแผนมาแกล้งภูภูมิขำๆ
“ไอ้เดย์เอาเมียมึงไปเก็บดิ๊ พูดอะไรวะนั่น”
ภูภูมิได้ยินแล้วก็ตะหงิดๆหู เด็กนี่อยู่กับเขาแท้ๆ ยังจะติดต่อหนุ่มๆให้อีก
“มึงจะอะไรนักหนาวะไอ้ภูมิ สาวๆเขาพูดเล่นกัน”
ซันเดย์เอ็ด
