“คุณลุงพักผ่อนเถอะค่ะ อรต้องออกไปข้างนอกแล้ว”
อรอินทร์ฝืนยิ้ม ขณะพยุงคนป่วยให้นอน กดกริ่งเรียกพยาบาลมาดูแลต่อ หญิงสาวเดินออกมาจากห้องด้วยท่าทางเหมือนคนไร้วิญญาณ
“พี่ใหญ่ อรกับพี่ร่วมมือกันทำร้ายพวกเขา ไม่น่าเลย ไม่น่าทำแบบนี้เลย”
อรอินทร์กลับเข้าไปในห้อง กดโทรหาพี่ชายที่ปางไม้รออยู่ครู่หนึ่งก็มีคนรับสาย
“นายใหญ่อยู่ไหมจ๊ะ”
“นายใหญ่ไม่อยู่ครับ ไปหมู่บ้านคนเลี้ยงช้างตั้งแต่เมื่อวันก่อน ยังไม่กลับครับ”
“ถ้านายใหญ่กลับมา ช่วยบอกให้โทรหาอรด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ”
อรอินทร์กดวางสาย แล้วถอนหายใจแรงๆ ยังคงกลุ้มใจกับปัญหาที่เธอกับพี่ชายก่อขึ้น ที่ปรึกษาในยามนี้คงมีแต่สุเมธเท่านั้น หญิงสาวตัดสินใจโทรหาเพื่อนชายทันที
“ซูซี่ ฉันมีเรื่องปรึกษา”
“จะปรึกษาอะไร โทรมาซะบ่ายคล้อยเชียวนะ เพิ่งตื่นหรือว่าอะไรยะหล่อน” สุเมธแกล้งเหน็บเพื่อน
“ฉันไม่มีเวลามาเล่น ฉันกลุ้มใจมาก เธอว่างหรือเปล่า ฉันขอไปหาไ
