“จริงหรือพี่… ดีใจจัง… ”
แพรแกล้งทำเป็นไม่รู้
หล่อนดีใจไปกับสามี ทั้งที่ตัวหล่อนนั่นแหละที่ไปอ้อนวอนผู้พัน รุตย์ไม่รู้ว่าเพื่อแลกกับ ‘งาน’ ของตน… แพรต้องแลกอะไรมาบ้าง
“พี่ได้เงินเดือนมากขึ้น แต่ต้องไปทำงานไกลถึงเชียงใหม่… ”
“ก็ไม่เป็นไรนี่จ๊ะ… แต่พี่รุตย์ต้องเลิกนิสัยเดิมๆ นะ… ห้ามกินเหล้าในเวลางานเด็ดขาด ถ้าโดนไล่ออกอีกครั้งมีหวังว่าครอบครัวเราเดือดร้อนแน่ๆ… ”
แพรกำชับ ถามหาลูกน้อยในวัยเจ็ดเดือนของหล่อนที่ตอนนี้กำลังหลับสนิทอยู่ในเปล
“แพรให้นมลูกก่อนเถอะ… แพรไปนานจังลูกหิวนม… ”
รุตย์รีบกล่าว หลังจากมัวแต่ดีใจกับข่าวดีที่หัวหน้างานโทรมาบอก
“เดี๋ยวแพรขอล้างเนื้อล้างตัวก่อนนะ… ”
คำพูดของรุตย์ ทำให้แพรสะดุ้ง เมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อครู่ก่อนหน้านี้
สองเต้าของหล่อนเพิ่งโดนผู้พันดูดกิน ทั้งบีบทั้งขยำฝากร่องรอยช้ำแดงไปทั้งเต้า หล่อนควรอาบน้ำให้สะอาดสะอ้านก่อนให้นมลูก
ใน
