ฮันซู่จิ่นที่ไม่อยากตอบคำถามจึงรีบกลับจวนทันทีที่ถูกคาดคั้น เป็นผลให้ฟู่ลีหยวนยิ่งต้องการสืบที่มาที่ไปนั่นทันที ส่วนเด็กชายวัยใกล้เคียงกับบุตรสาวทั้งสองของตนเองนั่นก็ยิ่งน่าสงสัย เขาเป็นแม่ทัพย่อมสังเกตสิ่งผิดปกติได้โดยเฉพาะสีหน้าของอดีตอนุของตนเอง
ใช่เขาตัดขาดจากนางแล้ว นอกจากลูกสาวของเขานางไม่เกี่ยวข้องกับเขาอย่างสิ้นเชิง
จนเมื่อไป๋เฟิ่นโยว่หันมามองเขานั่นแหละเขาถึงได้เลิกคิดเรื่องของฮันซู่จิ่น
“ท่านจะกลับหรือไม่ หากไม่ข้าจะกลับแล้ว”
เมื่อภรรยาพูดเช่นนี้มีหรือสามีเช่นเขาจะนิ่งดูดาย จึงไปแย่งของมาถือเอาไว้ จากนั้นก็ขึ้นรถม้าไปกับนางปล่อยให้เฉินไหลเอาม้าไปที่เรือนของนางแทนเขา
เฉินไหลมองท่านแม่ทัพที่อ่อนโยนต่อฮูหยินนักก็นึกอมยิ้ม ที่แท้ท่านแม่ทัพก็ลุ่มหลงฮูหยินมากนั่นเองถึงขนาดยื่นฎีกาขอย้ายกลับเมืองหลวง
“เจ้าเหนื่อยหรือไม่” เสียงอบอุ่นไถ่ถามภรรยา แต่ทว่ากลับได้รับสีหน้าบึ้งตึงใ
