ไป๋เฟิ่นโยว่ที่ชะงักไปเมื่อสามีของตนทักทายลูกค้าประจำที่มาซื้อกระเพาะปลาของพวกนางทุกวัน ที่แท้ก็มีฐานะไม่ธรรมดา แต่แววตาของสามีที่มองไปยังลูกค้าผู้นั้นอย่างเอาเรื่องนี่สิทำเอานางปวดหัว
‘ไม่ใช่เขาหึงนางหรอกนะ’
ไป๋เฟิ่นโยว่ไม่ใช่ไม่รู้ว่าเขาให้คนมาตามดูแลนาง ไม่ว่าช่างที่มาทำห้องอาบน้ำให้นาง ก็ล้วนแล้วแต่เป็นคนของเขา ทุกวันจะมีคนเดินตรวจตรารอบนอกของบ้าน แม้ไม่เข้ามารบกวน แต่ใช่ว่าไป๋เฟิ่นโยว่ไม่รู้ว่าเป็นคนของผู้ใด
แล้วมีหรือลูกค้าที่หน้าตาดีผู้นี้จะมายืนส่งยิ้มให้นางทุกวันเขาจะไม่ล่วงรู้
ฟู่อินเหยาที่ยังไม่ได้คารวะท่านพ่อ เพราะมัวแต่ตะลึงกับการเห็นใบหน้าบิดาที่กลับมาเมืองหลวงรวดเร็ว กับรู้ฐานะของลูกค้าที่ยิ้มให้ท่านแม่ จนไม่รู้ว่าตัวเองต้องตกใจเรื่องใดก่อนดี
แต่แล้วน้องสาวของนางก็เรียกสตินางคืนกลับมาได้ พร้อมกับถ้อยคำที่นางบีบขมับอีกหน
“ท่านพ่อกลับมาแล้ว หลิงหยวนย้ายมาอยู่กับพี่ให
