เฉินไหลที่เดินอยู่ด้านนอกรีบกระโดดข้ามหลังคาไปด้านหลังทันที เขาเห็นคนร้ายใส่ชุดดำวิ่งหนีไปอีกด้านแต่ทว่าตามไปก็ไม่ทัน ทั้งห่วงบรรดาคุณหนูทั้งหลายด้วยกลัวจะเป็นแผนล่อเสือออกจากถ้ำ
“พี่เฉินไหลเจอหรือไม่เจ้าคะ” ฟู่อินเหยาวางงานทุกอย่างพาน้อง ๆ ไปซ่อนแล้วตัวเองก็วิ่งเข้าไปดูจนพี่เฉินไหลกลับเข้ามา
“ไม่ทันขอรับ...อันตรายนะขอรับคุณหนู วันนี้เลิกขายก่อนดีหรือไม่ขอรับ”
“ไม่ได้วันนี้ข้าทำไปแล้ว อีกอย่างไม่ได้เป็นวันหยุดหากข้าหยุดอีกวันมีหวังลูกค้าหายหมด” ฟู่อินเหยาแม้จะห่วงเรื่องความปลอดภัย และน้อง ๆ แต่ก็กลัวลูกค้าจะหายไปเช่นเดียวกัน
“เอาอย่างนี้ให้คนไปรายงานท่านพ่อก่อนพี่เฉินไหลก็รั้งอยู่นี่เถิด” ฟู่อินเหยาคิดว่าหากออกไปจากบ้านแล้วก็คงไม่เป็นอันตรายอะไรกระมังผู้คนเดินกันพลุกพล่าน คนร้ายคงไม่ชิงลงมือในที่ที่มีคนเยอะ
“เช่นนั้นก็ได้ขอรับ แต่ให้เหล่าคุณหนูอยู่รวมกันนะขอรับ” ฟู่อินเหยาพยั
